Eja Quotes

Ia menjalar mencari inang, kadang datang sebagai sepasang mata, sebagai gemuruh suara yang gaduh dalam kepala, atau sekedar berkunjung sebagai kata yang tak sengaja ku eja. (Limbo)

Gar visu kūts ārējo sienu garos lāstos, noliktas katra atsevišķi, sadudinājās barošanai nolemtās zosis, kas nevarēja pakustēties, bet tik izbāzt kaklus pa caurumiem, lai paēstu un padzertu. Tādējādi tās drīz vien kļuva divreiz smagākas un nekādi spārni tās vairs nevarēja pacelt gaisā. Un, kā Straumēnu saimnieks rīkojās ar zosīm, tā neizdibināmi likteņi rīkojas ar tautām, pirms bojā ejas uzsūtīdami tām lielu pārticību, jo tā arvienu ir lielas nelaimes priekšvēstnese.

Benarkah cinta bukan sekedar kata kata dari 5 huruf sederhana yang bisa kau eja untuk menyatakan perasaanmu?

Eja tingles ran down her spine.

Vetvetes Gëlltite dhimbjen me pahir në thellësinë tënde! Vërtite brenda pa mëshirë dhe qesh si një çapkëne! Shterroi jeta, s'ka më lot as ëndrra, as përralla, eja në vete, dehu sot me zemrat e gjalla!

Negdje oko ponoći, ovdje usred germanske zime na rubu Alpa, opet gledam,Oriona, slijepog lovca, planinskog svemirca, Posejdonova sina, najljepšeg muškarca svih vremena, zavedenog od nezasitne Eje, zore, koju je mučila nepopustljiva požuda kao kazna zbog toga što ju je Afrodita zatekla u krevetu s Aresom, bogom rata. On je najsjajnije, a ujedno i najtužnije od svih zviježđa, možda ga zato i volim. Na Hiosu se zaljubio u Meropu, Dionizovu unuku, kćer kralja Enopiona. Smio ju je oženiti pod uvjetom da potjera sve divlje zvijeri s otoka. To je priča o podloj izdaji jer nakon što je protjerao sve životinje Enopion mu je iskopao oči da ga ne bi imao za zeta. Oslijepljeni Orion odvesla se na Lemnos i tamo u Hefestovoj kovačnici nalazi na jednog naučnika koji ga na svojim leđima nosi preko pola svijeta do ruba oceana gdje se u njega zaljubljuje nezasitna Eja, a njezin brat Sunce vraća mu svjetlost u oči. Sad se želi osvetiti Enopionu, ali za svoje potrage nailazi na Artemidu koja je, kao i on, potpuno opsjednuta lovom. Zajedno odlaze u lov, ali tada se upliće Apolon i šalje na njega čudovišnog škorpiona. Oklop je te strašne životinje neuništiv. Orion bježi u more, u more svoga oca, ali što može smrtnik kad se bogovi urote protiv njega? Apolon slaže Artemidi da je plivač u moru netko drugi, muškarac koji je zaveo jednu njezinu svećenicu. Božica nacilja glavu udaljenog plivača i ubija ga, ali otplivavši do tijela vidi da je riječ o Orionu i moli Asklepija, Apolonova sina, da ga opet oživi, a kad ovaj to htjedne uraditi, Zeus ga sprečava ubivši ga munjom. Artemida potom stavlja među zvijezde Orionov uvijek prepoznatljiv lik, koga još uvijek svake noći proganja škorpion, i ja ga takvoga sada gledam na hladnome, bistrome nebeskom svodu, muškarca koji je bio prelijep da bi živio, žrtvu žena, zauvijek u lovu sa Siriusom, svojim psom, treptavom zvijezdom pod nogama. Znam kako se zovu sve njegove zvijezde, ona na ramenu je Betelgeuze, bezbroj puta sjajnija od Sunca, znam kolika je međusobna udaljenost između zvijezda na njegovu maču i na njegovu pojasu, i da će se jednom u nepojmljivim vjekovima djelovanjem svemirskih zakona toliko udaljiti da će potpuno nestati, izgubljeni lovac rastrgnut vremenom, ali time njegov čar nimalo ne slabi, lik i priča su jači, još uvijek. On je moj zaštitnik, naprepoznatljvije zviježđe, uvijek sam sretan kad ga vidim, tog smrtnika koga su božice ljubile, a bogovi mrzili.

Arogidigba ni eyini. Ko tile jo eja rara, ó dabi omobinrin ó sì di irun ori rẹ̀ winnikin ó da asọ àrán tí àwò rẹ̀ dàbí aṣo aláró tí wón sèsè rẹ bora, wón sì fi àrán pupa bo ẹ̀gbé ogiri léyìn rẹ̀, àtègùn kéékèèkéé kan báyìí ni wón fi òkúta se láti ìsàlẹ̀ lọ dé òkè ibi tí Àrògidigbà wà, gbogbo àyíká ibẹ̀ sì ní ẹwà gidigidi. "Nígbà tí ó rí wa ó dide, igbà tí ó sì dide yìí ni mo tóó wáá rí i pé irù wà ní idi rè bii ti ẹja.

Our elders were very smart than we think.Look at how Direto give us so much details in understanding their movements and past events in general ,which tell us how to complete what they started . Ba ga Mohlala = Re Banareng babo Hlabirwa le Hlabirwana, Hlabirwa e mogolo wa Mphela Ngwaketse, re batho ba go tšwa boupo-boswana bosetla mabje a sebilo. =Re batho ba gotšwa bodibane bja tšatši, bodiba boretelega bjo bole go matlabelong a bokone, ga bo lehlokwa lerekwa ka kgomo. = Re banareng re dikgomo tsha sefoka difulela maribeng le madibeng a kgole, mowe bokgaka le bonong ba palelang go fihla gona.Heeee lena bana bago makatsha ditshaba le meleko kera bo mabina ba ija. Hleng le bina Kgomo la eja di tlabile le boletebele ka maoto a masehla, gaba tsebe gore re filwe bogoshi bja batho le dibata tsha naga.Ke ka baka leo re binago raba raja. = Ba ga Mohlala ga re ba nyane re ikgodiša ka legowa la pula, bana ba monamodi a ntwa ya Mogologolo re ra Hlong lehlankela Batswako ba Mosoma = Ke morudi wa marumo a go hlabanela tsa gabo ....dikgomo tjesho gago yo a ka go dithopa eupša go ka kgaoga molamo hlogong ya yo a rumulago nna Mohlala. Mohlala mmelega ditshaba a ba a di bolotsa,ke mofenya dintwa ke fenya le basweu le mapono, ke fenyetse magoshi a mangwe dintwa. Ke rata khutso, ke hloile bao ba nthumulago. = Ke batho bao ba boago motlamogale a magopa a re go gopa a loma a setla pelo bawedi. Bare bawedi bao Ba wela bjang ba wela ka ka theku ya rumo. Theku ya rumo ya robega ba tshea mabjana ba betsha. ke batho ba bo nngwanyane a Ratheku sedula bolepu,Modupi o dula lehu a le bona modipi holofela kgomo gageno mabele ke mpholo re epa nageng. Ke batho ba sedibana sa mong, sediba se se nwang ke mong kalana. Mmefi gee enwa sediba se se a biloga.

We read again: "यदिदं किंच जगत् सर्वं प्राण एजति निःसृतम्।--Everything in this universe has been projected, Prana vibrating." You must mark the word Ejati, because it comes from Eja, to vibrate; Nihsritam, projected;Yadidam Kincha, whatever in this universe.

Kur të më jesh e zemëruar Ti m`u rrëfeve për sëpari shkrepëtimtare në stoli, Un` ëndërrova se në zemër po më valon një mall i ri. O,c`ka që m`u venit qipalla me kaq të ngjethur të pafaj? Haj!shkretëtirë-e-zemrës`s`ime!Dhe haj!e zeza jetë,haj! Posi një yll i perënduar më pate humbur gjith më larg... Nga malli yt i thura fjalët gjith sërë-sërë-e-varg-e-varg; E cdo mendim e pata tretur vetëm n`ërgjënd e në flori, O,vashë-e lotit të zhuritur që vetëtin nër syt` e mi.- Prej largësisë së pa anë kalon durimi mot-me-mot... Pas kaqe kohë dhemshurije,ndaj vëndi-i lum as eja sot! Në gjirin t`ënd të llaftaruar m`a lerë mëndjen t`a humbas, Të ndjej si zemra më gatohet plot me dëshir` e plot me gas. Ti buzëqesh-më-zilitare,e më ckëlqe si vetëtim, E më vështro me sy pëllumbi drejt mun në fund të shpirtit t`im; Se gazi-i-kthjellt` i lumtërisë,që cel si lulja në mëngjes, Si lule-e pastër do më mbijë në krahruar mun në mes: Kur të më jesh e zemëruar,më shpirt të vrarë-e varfnjak, N`e mbajc në zemër zembëratën,prej helmit t`ënd s`do heq aspak; S`do psherëti n`e lënc të vdesë,a në `m`a thënc,në mos m`a thënc Mjafton një mvrejtje-e buzës s`ate,që të më bësh të prishem menc.

Ri me shëndet Që sot, një vënd i huaj më ka thërritur pas: Vënite, motër, buzën, e mos e bëj më gas. Nga bot' e lumtërisë vështro nër syt' e mi Me shpirt të zembëruar e plot me dhëmshuri. O, pse kaq ëndr' e bukur më s'lumtërovi dot! Përse m'a njom qipallën kjo valle pikash lot! Tani shënden' e fundit kam dashur të t'a fal- Posi një perëndeshë afro-m'u dal-nga-dal, Me flokë përmi supe, me robe gjer përdhe, Do të pushtoj nër krahë me një magji të re, T'a dish sesa 'sht'i valë ky mall që po më tret, Sesa m'u pate dhemshur t'a dish me të vërtet. As eja! eja! eja! në zjarr te gjirit t'im! Vrapo si fill rrufeje!ckëlqe si vetëtim! M'a ndrit me një të parë fytyrën që m'u mvrejt: Më shih me sy pëllumbi në zemër drejt-per-drejt. Te rite-e zemrës s'ime , greminë pa kufi: Si do t'i mbushnje anët vec ti, ah! vetëm ti: Sesi do të më ritej, nër kohë paskëtaj, Një yll përjetësije drejt që nga fund' i saj!...- Që sot mjerim' i vjetër në shpirt m'u përtëri, Po m'a zembron të pritmen një fat shumë m'i zi, Dhe ah! e desha veten prej teje t'a kem plot! Kjo dashurija jonë do ndriti me të kot? Vrapo me hap të letë e mos u ndal aspak, T'a nisim dyke pshuar mërgimin zemërak, Të qajmë shoqi shoqin së bashku që të dy, Të puthemi në flakë, në ball' edhe në sy: Sa dhëmb mërgim' i largë që do na lerë pas Më pranë njëritjatrit të dehemi në gas... E sa të jemi dehur në gas e lumtëri, Më hidhur të na dhëmbi largimi jon i zi... Sepse ky malli jonë më s'pati shëmbëllim, Se na 'shte vaj një kengë, dhe kënga nj'ëndërim, Pa cmallje, pa të sosur, pa nojmë kurrëkund, Sic ish , sic do te jetë - një dashuri pa fund.