Een Vriendin Quotes

Ik weet ook echt niet hoe het met me gaat. Ik weet het niet. Ik ploeter wat voort, kom de dagen door en af en toe moet ik lachen omdat iemand een grap maakt of voel ik me gelukkig omdat er een vogel in de boom naast mijn slaapkamer woont of ben ik bang dat iemand een stomme opmerking maakt of heb ik hoofdpijn omdat ik gespannen ben of ben ik verdrietig omdat ik meeleef met een zielige vriendin of ben ik neerslachtig omdat ik me verveel of ben ik nieuwsgierig omdat iemand belt.

De schoonzus van een van mijn vriendinnen heeft onlangs telefoon in haar huis laten aanleggen! [...] Ik zal je eerlijk bekennen dat ik listen en lagen verzonnen heb om ook eens een keer door het toestel te mogen komen spreken. Ik vind het heel aantrekkelijk, maar toch meer bij een vriendin dan bij mij thuis. Daar zou ik geloof ik niet graag een telefoon willen hebben. Als het eerste nieuwtje eraf is, wordt dat gebel waarschijnlijk een plaag.

Mijn oudste metgezel. Mijn beste en oudste vriendin. 'Jules,' fluistert ze weer. 'Het is zo mooi.' … Caro vangt iets van het licht op haar vingers en ik zie dat ze haar hand eromheen sluit, en dan dringt opeens met een misselijkmakende huivering tot me door wat dit betekent... Het was altijd en alleen de dood van mijn oudste vriendin die mijn hart zou breken.

En jij,' zei Winter, 'bent mijn verloren gewaande nichtje en mijn dierbare vriendin. Ik kon het tot op dit moment niet geloven, maar het is dus echt waar.' Winter pakte Cinders handen vast. 'Kun je je mij nog herinneren?' Langzaam schudde Cinder haar hoofd. 'Dat geeft niet,' zei Winter, en haar gezicht zei dat het echt in orde was. 'Mijn herinneringen zijn ook vaag, en ik ben een jaar ouder dan jij. Maar toch hoop ik dat we weer goede vriendinnen kunnen worden... Vergeef me. Je bent niet langer alleen maar mijn vriendin en nichtje, en dit is niet de juiste manier om je te begroeten.' Ze maakte een buiging als een ballerina en drukte een kus op Cinders metalen knokkel. 'Mijn Koningin, het is me een eer om u te dienen.

Ik vind het doodzonde van mijn tijd om me te verdiepen in de organische geesteswoekeringen van een dichter die me niets beters te melden heeft dan het niets, de leegte, het onverstaanbare. Het onverstaanbare heb ik thuis ook, als ik door de WC-deur heen probeer te praten met mijn vriendin. Het onzegbare, dat roeren wij thuis door de muesli. Ik wil poëzie die me meeneemt naar een wereld die ik nog niet ken, naar een inzicht dat ik nog niet had, naar een uitzicht dat ik nergens anders had kunnen vinden. Ik wil een gedicht dat zo goed is, dat ik bijna vergeet dat het, zoals elk gedicht, een taalbouwsel is – een volmaakt bedrieglijke travestie waar het grote niets doorheen schijnt, een van zijn eigen leugenachtigheid getuigende leugen van inkt. Ik wil een gedicht als een huis, dat me op één steen na laat geloven dat ik er werkelijk in zou kunnen wonen.

Het juiste en krachtige inschattingsvermogen via correcte wijze, laat een vriendin lachen.

Snelle auto, snelle vriendin gaat de patser ver voorbij de inhoud van een goed boek.

Misschien moeten we hem inderdaad maar onschadelijk maken, Will.' Ze zei het met enige aarzeling, maar zo rustig dat Will een beetje schrok. Hij bekeek haar nu met andere ogen, en besefte ineens dat zijn oude vriendin ook een zware opleiding en training achter de rug had, misschien wel net zo zwaar als die van hem.

In Oisterwijk, stond Bartje, met rozen naast de wilg voor haar vriendin.

VOF de Kunst zingt met passie over de vriendin Suzanne.

Zijn vriendin kon mij enkel bekoren qua instelling en spontaan gedrag. De gelukkige bezitster van een overdadige kont kon zij allerminst genoemd worden.

De Oval Office, waar Allan tegenover zijn drinkmaatje uit Los Alamos zat terwijl hij naar diens uiteenzetting luisterde, was bijna net zo ovaal als Allan gedacht had. De president vertelde dat hij werd lastiggevallen door een vrouw die hij om politieke redenen niet kon negeren. Ze heette Song Meiling, had Allan misschien al eens over haar gehoord? Nee? Hoe dan ook, ze was de vrouw van Chiang Kai-shek, de leider van de Kwomintang, oftewel de Chinese Nationalistische Partij. Ze was beeldschoon, had in Amerika gestudeerd, was de beste vriendin van mevrouw Roosevelt, trok duizenden toeschouwers als ze ergens verscheen en had zelfs een toespraak voor het congres gehouden. Nu maakte ze president Truman echter het leven zuur omdat ze wilde dat hij alle mondelinge beloften nakwam die ze volgens haar van president Roosevelt had gekregen wat betreft de strijd tegen het communisme. 'Ik wist wel dat het weer met politiek te maken zou hebben', zei Allan. 'Het is een beetje moeilijk om dat te ontwijken als je president van de VS bent', zei Harry Truman.

Ik heb stomweg geen beste vriend of vriendin gevonden. Ik ben er eigenlijk ook niet helemaal zeker van of ik dat wel wilde. Maar dan vind je plotseling iemand, of word gevonden, en misschien ben je nog steeds raar, maar dat is zij ook, hoewel op een andere manier. En misschien voelt het een beetje alsof je toch bij elkaar hoort.

In het verlengde van mijn vinger moet ergens Vacqueyras liggen. Nog zo’n wijnparadijs. Jouw mama heeft daar grootse en schone zomers van haar jeugd doorgebracht. Je kon het merken als ze over deze streek praatte. Ze deed dat op een manier waarvan ik hoopte dat ze tegen anderen over mij praatte. Als ze mij slechts één keer aan een vriendin zou hebben beschreven zoals ze de Provençaalse olijven mijn mond in praatte, dan zou mijn ego voor de rest van mijn leven zijn gestreeld. Alle vernederingen en tegenslagen zou ik er blijgemutst bij kunnen nemen. Misschien heeft ze mij ooit wel zo aan iemand beschreven. Het zou kunnen. Ik weet het niet.

Het was fijn om samen met Storm een vriendin van hem te helpen.' 'Ja,' zei Storm. 'Het was fijn, tot die desbetreffende vriendin besloot om mij aan het spit te rijgen.