Doja Quotes

Nëse vijmë tek realitetet e shpërfaqur në vitet '90, kujtoj ditën e rrëzimit të monumentit të ”shokut Enver” në Sheshin Skënderbej. Unë u gjenda tek kangjellat e xhamisë pranë Sahatit. Pas pak minutash, kur makina tërhiqte simbolin e rrëzuar përdhe`, pas turmës së ekzaltuar, në radhët e para të saj, unë vura re dikë, një person që ende kishte zyrë e titull dhe makinë në përdorim nga një institucion i rëndësishëm për edukim. Thërriste në ekstazë: «E shporrëm/ e shporrëm/ e shporrëm qelb...!» Doja ta besoja se ai e kishte nisur pastrimin tek vetja, që është më i vështiri. Ndonëse mund të lexohej edhe si përgatitje për të rimarrë pushtetin në pluralizëm.

Unë zotëroj vetëm trupin tim; një njeri krejt i vetmuar, që ka vetëm trupin e tij, nuk mund të fiksojë kujtimet; ato i kalojnë anash. Nuk duhet të ankohem: vetë doja të isha i lirë.

Sa do të doja të përhumbesha, të harrohesha, të flija. Por, nuk mundem, më merret fryma: ekzistenca më depërton nga të gjitha anët, nga sytë nga hunda, nga goja… Dhe në një çast, në një çast të vetëm, perdja griset, kuptova, pashë.

I know you ain't a drug but you get me so high...

Për disa njerëz jeta nuk ka për të qenë kurrë e drejtë. Për disa njerëz jeta nuk ka jetë. Nuk mjafton për ta ndryshuar këtë edhe nëse përpiqesh. Nëse do të mjaftonte, gjërat do të ishin ndryshe. Ndoshta më mirë. Ndoshta më keq. Nuk e di. Dhe do të doja shumë ta dija. Nuk jemi të mirë, megjithëse do të doja të ishim. Të mirë me veten, të mirë me tjetrin. Dhe shpesh mendoj për këtë. Ndonjëherë pak, ndonjëherë shumë. Mungon dashuria. Mungon ndjenja. Mungon mirënjohja. Mungon sinqeriteti. Mungon diçka. Gjithmonë mungon diçka. Diçka që e kemi humbur, diçka që nuk e kemi patur kurrë. Diçka që mund të na bënte të lumtur për pak, për shumë pak. Kjo është e gjitha. Do të më pëlqente të flisnim më shumë, por kjo nuk ndryshon asgjë. Njësoj edhe kur hesht. Mirëpo heshtja është e dashuruar me mua dhe unë me të gjithashtu.

Po behen pothuaj tri jave nga shetitja e nje Majit, por bashke me keto po behen edhe tri jave nga pershendetja tallese dhe e fundit e Poles. Mendoj, mendoj dhe habitem me vete: A me te vertete me ka dashuruar Pola? Atehere cfare dreq eshte kjo dashuri rinie? Une po! Kam dashuri, d.m.th., gezohem kur gezohen te tjeret dhe deshperohem, kur deshperohen ata. Mirepo, kete fare gezimi e deshperimi e ndiej edhe per cdo njeri te larget, madje edhe per Polen e per te gjithe. . ., por asnje nuk dua te kem pa pa perpara. . . I dua, por malli s’me merr! E shoh njerine si njeri per t’u pare, por jo per t’u adhuruar. Njeriu, qe do te adhurohet — qe do te dashurohet, desha te them — prej te gjitheve a prej nje njeriu s’eshte lindur ende. . ., por as qe ka per t’u lindur ndonje i tille! Pra, po them te drejten, se une e doja dhe e dua me gjithe zemer Polen, por me nje dashuri familjare, ashtu si i dua dhe motrat e mia. Sa here qe ka rene puna per te kercyer dance me te a te fjalosesha per ndonje gje, gjithnje e nderoja si njeri, pa anuar mendja per keq. E them kete, sepse ta dashurosh tjetrin ose tjetren per nje pune shtazore, atehere humbet cdo qellim njerezor dhe pastaj eshte e kote te dashurosh! Por ja qe doli ne shesh: -Te dua! - me tha si pa gje te keqe. - Fort mire! Me do? Edhe une te dua! U mbarua puna. Mirpo: - Pse nuk me dorezohesh? Ja kete mister nuk mund ta zgjidh. Per te dashuruar si moter a si njeri e kam dashuruar, por per ta dashuruar si kafshe, as qe me ka shkuar mendja. Por Pola me paska dashur per burre te saj. . . per jeten e saj! Ne qofte se ishte ndonje tjeter ne vendin tim, kete gje do ta quante si dashuri rinie; mirepo une nuk e quaj, dhe as qe kam pse ta quaj ashtu. Po, mik, nuk e quaj: mbasi u njohem mire me Polen, ajo eshte sjelle me shume miqesi me mua, aq sa me se fundi pati guximin perpara familjes se saj te me jepte nje dhurate. Por kjo s’ka ndonje rendesi, mbasi dhurata nuk eshte gje tjeter, vecse nje shprehje adhurimi njerezor, nje pasterti zemre per njeri-tjetrin. Me vone miqesia u kthye jo ne dashuri familjare, por ne dashuri hice, ne dashuri te rreme, se brenda saj fshihej: “Te me dorrezohesh!”. Ajo e mendonte jeten, te ardhmen e saj te siguruar fare mire me mua; vec kesaj, nga qe jam i pashem dhe terheqes, ajo donte te mertohej me mua. Thurr e c’thur enderra lumturie, enderra martese. Shiko tani se ku qendronte dashuria e Poles: tek e ardhmja e saj: eshte i mire dhe nuk do vuaj: pra: ka dashuri! Kete “te me dorezohesh!”, e mbajti te mbyllur ne zemren e saj shume muaj, me shprese, se do t’ia thoja une me pare. Mirpo, kur pa, se s’ia varja veshin fare per kete pune, atehere u detyrua te ma thote vete kete gje. Por, fatkeqesi per te! - Pse nuk me dorezohesh? . . . - Pse nuk mund. . . pse kam tjeter! - Keto fjale te mia i rane si bombe. E po atehere? Atehere gjithe shpresa e saj e bukur u varros sa pa lindur dhe pastaj, duke mos ditur se si ta mbronte veten, filloi te qaje: qante zemra e saj me lejen e arsyes per lumturine e enderruar, qe i vdiq. Puna e saj eshte porsi nje vdekje. Kur vdes njeriu, qajme pse pa ate na cenohet disi rruga e jetes. Keshtu pra, Pola, nuk qau dashurine time, por kujtimin e lumturise se saj! Dhe me se fundi iku! Sikur te me dashuronte me te vertete, Pola, edhe kur ia tregova lajmin e fejeses, ajo duhej te me dashuronte ashtu sikurse e dua une, me gjithe qe jam i lidhur me Aferditen. Mirepo, ajo jo, me dashuronte deri sa e shihte se po shkonte mbare interesi i saj, por kur e pa se ai ngeci atehere ngeci dhe dashuria e saj.

love to dream

Theme Song: Greedy – Tate McRae Kill V. Maim – Grimes Chrome Hearted – Jaden Hossler Shameless – Camila Cabello Hypnotic – Zella Day Sweat – Cash Cash (feat. Jenna Andrews) Effortlessly – Madison Beer Let You Down – NF Skeleton Sam – LVCRFT self sabotage – Maggie Lindemann End of the World – bludnymph Sand – Dove Cameron Agora Hills – Doja Cat Got Me Obsessed – Jade LeMac cardigan – Taylor Swift Save Myself – Ashe Ghost – Justin Bieber Siren – amelia milo Don’t Deserve You – Plumb Dynasty – Miia Out of the Woods – Taylor Swift Better Off (Alone, Pt. III) – Alan Walker, Dash Berlin & Vikkstar miss u – Josh Makazo

Champagne Coast” - Blood Orange “Rebel (if I lie)” - Eli Rose “affection” - BETWEEN FRIENDS “Monster” - Shawn Mendes & Justin Bieber “that way” - Tate McRae “Bitter” - FLETCHER, Kito “Streets” - Doja Cat “Daddy Issues” - The Neighbourhood “Miss Summer” - ODIE “sex money feelings die” - Lykke

Nuk isha i lumtur. Nuk isha i lumtur me veten dhe akoma më shumë me botën. Kudo që shkoja ishte vështirë të përshtatesha. Dukej sikur nuk isha krijuar për këtë botë dhe kjo botë nuk ishte krijuar për mua. Më dukej e vështirë mënyra sesi e gjitha kjo funksiononte, e gjithë bota, lidhjet, miqësitë, suksesi, humbjet, fitoret, ikjet, luftrat e brendshme, pothuajse çdo gjë. Nuk arrija dot ta kuptoja dhe sa më shumë përpiqesha aq më shumë gjërat nuk kishin kuptim. Ishte kaq e çuditshme. Realiteti ishte zhgënjyes. Nuk më pëlqente. Dhe doja vetëm të arratisesha, të shpëtoja, por nuk ishte e mundur. Kisha ngecur dhe ngado që vërtitesha nuk gjeja dot asnjë rrugëdalje. Nuk kishte asnjë vend ku mund të shkoja...

I am whatever you want me to be.

im 9 feet tall, i got a hundred boobs, 7 or 8 fans, but i only go ONE mission... 2 vibve !

im 9 feet tall, i got a hundred boobs, 7 or 8 fans, but i only got ONE mission... 2 vibve !

Si shqiptar dhe iliro-shqiptar, u linda këtu ndër të parët dhe nuk erdha nga askund. Askujt, madje as Evro-amerikës, nuk do të provoj t’i vardisem me ndërrimin e fesë dhe as të emrit. Do të vazhdoj të luftoj për respektimin e identiteti tim kombëtar ashtu çfarë do të dëshironin të tjerët, ndoshta edhe Evropa, madje me asfarë kushti. Nadyrisht, gjithnjë do të përpiqem të përsosëm,në drejtim të së mirës universale, idealit, si dhe të tjerët, por në harmoni me veten dhe jo duke e dhunuar atë(veten). Mendoj se vetëm si i tillë, dhe vetëm kështu, në këtë mënyrë, mund të jem i dobishëm edhe për veten, edhe për të tjerët, edhe për Evropën. Me këtë nuk heq dorë nga e drejta ime të kërkoj ndihmën e Evropës. Vetëm shpresj se kështu, i sinqertë çfarë jam (edhe si popull), do të më kuptojë më mirë. Ajo e di që si popull jam tërësisht dhe nga çdo aspekt i vetëdijësuar. Si i tillë, nuk është e mundur, edhe po të doja, që edhe më tutje të pranoj të trajtohem si objekt për të qetësuar shpirtrat e saj dhe jo si subjekt, anëtar i barabartë i familjës së madhe të popujve që e ndërtojnë të ardhmen në të, në Evropë, dhe të saj, të Evropës.

Me siguri se ka pasur të tjerë ndoshta edhe më kompetentë se unë, dhe sigurisht me merita shumë më të mëdha patriotike, por këtë punë e bëra vetë. Mendoj se përparësia ime konsistonte nga zhveshja prej historicizmit, romantizmit dhe sakjshmërisë nacionaliste. Isha tejet i shkolluar në kohn e rënies në burg dhe disponoja një përvojë më pak të rëndësishme të punës shtetërore. Kjo gjë,më ndihmoi ta kuptoja më mirë lidhmërinë e një fati individual me atë të një kombi. Kjo gjë, sidomos konsekuencat e rënies në burg, megjithatë, pashmangshmërisht ma thelloi diferencat me elitën, por luftën e zhvillova individualisht, vetëm. Gjatë kohës ajo merrte forma dhe trajta të ndryshme tejet të ashpra, por i bishtëroja përplasjës direkte: në fillim. Për shkak se elita, si tërësi, ishte shumë më e fortë se unë, si individ. Të njëjtën kohë, kryesisht për shkak të qëndrimit të prerë- sepse synoja ndryshimin e rezonimit kolektiv politik dhe doja t’i kontribuoja dinamizimit të metodave të luftës politike, por jo edhe shkatërrimit të saj, gjithnjë mendoja se nuk kishim ndonjë elitë tjetër me të cilën mund të zevëndësohej ajo që kishim. Për këtë shkak vazhdimisht e mbroja, madje edhe në situatat e goditjeve të rënda, të cilat nuk i prisja, duke besuar në qëllimet e njëjta.