Ar Rumi Quotes

I wish I'd been accepted sooner and better. When I was younger, not being accepted made me enraged, but now, I am not inclined to dismantle my history. If you banish the dragons, you banish the heroes--and we become attached to the heroic strain in our personal history. We choose our own lives. It is not simply that we decide on the behaviors that construct our experience; when given our druthers, we elect to be ourselves. Most of us would like to be more successful or more beautiful or wealthier, and most people endure episodes of low self-esteem or even self-hatred. We despair a hundred times a day. But we retain the startling evolutionary imperative for the fact of ourselves, and with that splinter of grandiosity we redeem our flaws. These parents have, by and large, chosen to love their children, and many of them have chosen to value their own lives, even though they carry what much of the world considers an intolerable burden. Children with horizontal identities alter your self painfully; they also illuminate it. They are receptacles for rage and joy-even for salvation. When we love them, we achieve above all else the rapture of privileging what exists over what we have merely imagined. A follower of the Dalai Lama who had been imprisoned by the Chinese for decades was asked if he had ever been afraid in jail, and he said his fear was that he would lose compassion for his captors. Parents often think that they've captured something small and vulnerable, but the parents I've profiled here have been captured, locked up with their children's madness or genius or deformity, and the quest is never to lose compassion. A Buddhist scholar once explained to me that most Westerners mistakenly think that nirvana is what you arrive at when your suffering is over and only an eternity of happiness stretches ahead. But such bliss would always be shadowed by the sorrow of the past and would therefore be imperfect. Nirvana occurs when you not only look forward to rapture, but also gaze back into the times of anguish and find in them the seeds of your joy. You may not have felt that happiness at the time, but in retrospect it is incontrovertible. For some parents of children with horizontal identities, acceptance reaches its apogee when parents conclude that while they supposed that they were pinioned by a great and catastrophic loss of hope, they were in fact falling in love with someone they didn't yet know enough to want. As such parents look back, they see how every stage of loving their child has enriched them in ways they never would have conceived, ways that ar incalculably precious. Rumi said that light enters you at the bandaged place. This book's conundrum is that most of the families described here have ended up grateful for experiences they would have done anything to avoid.

There is a sea not far from us. It is invisible, but it is not hidden. It is forbidden to speak of it. Yet it is a sin and a sign of ingratitude not to.

Life is a balance of holding on and letting go

Be a witness, not a judge. Focus on yourself, not on others. Listen to your heart, not to the crowd.

All human beings are not the same. Some hymenoptera make poison for their stingers. Others make honey. Some deer just make dung, while others make musk from the same grass.

As you start to walk the path will appear.

Out beyond ideas of wrongdoing and rightdoing, There is a field. I'll meet you there.

நன்மை என்பது தீமையை விடுவதே.

i shall talk to you with no words i shall whisper to you no ears will hear even if among the crowd i tell my story i know my tales can only nest in your ears

i only see myself coming and going for you i only see myself wishing and looking for you even if i falter everywhere in this world isn’t it because i see nothing but you

Vem, te direi em segredo aonde leva essa dança. Vê como as partículas do ar e os grãos de areia do deserto giram desnorteados. Cada átomo feliz ou miserável, gira apaixonado em torno do sol.

நான் என் மனதிற்கினியவனைக் காதலித்து இன்றிரவு இன்புற்றுள்ளேன். என் கவலைகளை விட்டொழித்து எனை விடுவித்துக் கொண்டுள்ளேன், நாட்டியம் ஆடியும் ஆராதனை பல புரிந்தும். இறைவா, விடியலுக்கான சாவி இன்றிரவு தொலைந்து போகட்டும்.

If you hope for a moment of peace in love, You don't belong in the ranks of lovers here. Be hardy like the thorn, of single point, That the rose may grow beside you, near and dear. ******** காதலில் ஒரு கணமேனும் நிம்மதியை நீ வேண்டினால் காதலரின் கூட்டத்தில் உனக்கென்ன வேலை? முள்ளைப் போல் இரு ஒரு புள்ளியில் குவிந்து; அப்போது காதலி இருப்பாள் உன்னுடன் உன்னருகில் ஒரு ரோஜாவாய் மலர்ந்து!

This being human is a guest house, Every morning a new arrival. A joy, a depression, a meanness, some momentary awareness comes as an unexpected visitor. Welcome and entertain them all! Even if they are a crowd of sorrows, who violently sweep your house empty of its furniture, still treat each guest honourably, He may be clearing you out for some new delight. The dark thought, the shame, the malice, meet them at the door laughing, and invite them in. Be grateful for whoever comes, because each has sent as a guide from beyond.

This body is a guesthouse each morning someone new arrives. Welcome them all for they may be messengers from the invisible. Do not feel burdened by them or they may go back to non-existence. Each time a thought enters your heart treat it as an honored guest, your worth is shown by the thoughts you entertain. Embrace sorrowful thoughts for they sweep the house of your heart clean, scatter the withered leaves, and pull out the twisted roots, preparing the ground for the new shoots of joy. What sorrow takes away from the heart it replaces with something better. Without the fury of thunder and lightning the plants will be scorched by the sun. Be grateful for all you receive, good and bad alike, for it may be a gift from the treasury of Spirit that will bring the fulfillment of your most secret desire.

Whatever motion comes from a drowned person is not really from him but from the water. If he is still thrashing about in the water, then he cannot be called drowned. If he can cry out, "Help! I'm drowning!" then he cannot be said to have drowned yet. People think that to say "I am God" is a claim of greatness, but it is actually extreme humility. Anyone who says "I am God's servant" predicates two existences, his own and God's, while the one who says "I am God" nullifies himself-that is, he gives up his own existence as naught. It is said that "I am God" means: "I do not exist; everything is He. Existence is God's alone; I am utter, pure nonexistence; I am nothing." There is more humility in this than any claim to greatness, but people do not comprehend. When a man acknowledges his servitude to God, he is aware of his act of being a servant. It may be for God, but he still sees himself and his own act along with seeing God. He is not "drowned"; drowned is he in whom there is no motion or action but whose movement is the movement of the water.

எந்தன் உயிரில் கிளர்ச்சியைச் செய்வோன் யார்? ஆதியில் எனக்கு இவ்வுயிரை அருளிய அவனே! வேந்தன் கையமர் ராஜாளி ஆக்கி என் கண்களைக் கட்டுவான் சிலபோது; வேட்டைக்கு ஏகும் ராஜாளி ஆக்கி என் கட்டுகளை அவிழ்ப்பான் சிலபோது!

நமது இந்த மண்ணுடல் விண் நிறைந்த ஜோதியே! வானவருக்கும் பொறாமை வரும் நமது இந்தச் சிறகடிப்பில்! எமது தூய்மையின் மீது பொறாமை கொள்வர் சுவனக் கன்னியரும்! அஞ்சி தேவரும் ஓடுமாறு நெஞ்சுரம் பெற்றுவிட்டோம்!

தன்னை அறிய முயன்றேன் பிறரைப் பாவித்துக் கிடந்தே; என்னுள் நான் சென்றபோது அங்கும் என்னைக் காணேன்; இன்றி நான் நின்றபோது என் பெயர் கூவி அழைத்தான்; என்னை நீத்துக் கடந்தேன் என்னைக் கண்டுகொண்டேனே!

நான் விடும் பெருமூச்சு திருப்தி தருவதில்லை என் தலைவனுக்கு; நான் புழுதியாய் மாறினும் திருப்தி வருவதில்லை அந்த அரசனுக்கு; ஓ என் முழுநிலவே! என்று எல்லாத் திசைகளிலும் ஒரு நிழலைப் போல் சிரம்தாழ்த்தி வீழ்கிறேன்... சொல்லாமல் மறைப்பானேன், திருப்தி இல்லை அந்த நிலவுக்கு!

ஏன் தேட வேண்டும் நான்? அவனே நான் என்னும்போது. அவனின் உள்ளமை பேசுகிறது என் வழியே; தேடி அலைந்திருந்தேன் என்னை நானே!

இறந்தேன் எனில் என்னை நீவிர் எடுத்துச் செல்க அவளிடம். மரித்த என் உதட்டின் மீது முத்தம் ஒன்று இட்டால் எனில் மீண்டும் நான் உயிர்த்தெழக்கூடும்! அற்புதம் அதுவென்று அதிசயிக்காதீர்!

எவனிடம் சோகம் இருக்கிறதோ எவன் அதைப் பேணுகிறானோ தன் இதயத்திலிருந்து பேசுவான் எனில் துயரங்கள் யாவும் நீங்கிவிடும்; நம் பொருட்டு மலர்கின்ற இந்த அற்புதப் பூவைப் பார்! அதன் வண்ணமும் மறைவாய் இல்லை அதன் வாசமும் மறைவாய் இல்லை!

வானவர் தோற்கும் ஒளிமுக நாயகன் என் இதயம் கண்டுகளிக்க வந்தான் வைகறைப் பொழுதில் ஏக்கத்தில் நான் அழ எனை நோக்கி அவன் அழ விடியல் வந்தது வியந்தபடி: 'இந்த இருவரில் அற்புதமான காதலன் யார்?'.

இறை மறுப்பிற்கும் இஸ்லாத்திற்கும் அப்பால் இருக்கிறது ஒரு பாலைவனம்; அதன் பரந்த வெளியில் வசித்திருக்க ஆசிக்கிறது என் மனம்! ஆன்மீக ஞானி அவ்விடம் அடைந்தார் சிரம் தாழ்த்தியபடி; இறை மறுப்பும் இல்லை இஸ்லாமும் இல்லை இடம் என்பதே இல்லை அங்கே!

இதயக் கள்வனின் இனிய நினைவு இன்றிரவு தேக வீட்டில் இதய ஸ்தானத்தைத் தேடி வந்தது; இதயம் கிடைத்ததும் ஈட்டியைச் செருகிற்று; அந்த வலிய கையின் அற்புதத் திறமையை என்னென்று சொல்வேன்!

ஈசாவின் (ஏசுநாதர்) பெருமையை அவரின் கழுதை அறியவில்லை. அவர் இறைவனைத் தேடிக்கொண்டிருந்தார், அது தவிட்டுத் தீவனத்தைத் தேடிக்கொண்டிருந்தது.

காகங்கள் மூழ்கிச் செத்துவிடும் நீரில் அன்னம் மகிழ்ச்சியாய் நீந்துகிறது.

எற்றி ஆடுக! உயிரின் இசை பாதத்தில் தாளமாகிறது! சீனிபோல் இனிக்கும் தப்புத் தாளம் நாணற்குழலுடன் சேர்கிறது! ஆதி விருப்பின் ஆன்ம நெருப்பு தழல்கள் சுழற்றி எழுகிறது! உன் வேதனைப் புலம்பல் எங்கே? கண்ணீர் பேசிடும் நேரமிது!

The day my soul sets out on heaven's path, My body's stuff will scatter in the dust. Let your hand write 'Rise!' upon that earth, I'll rise, and life to body yet again entrust. ********* என்னுயிர் வானகம் ஏகும் நாளில் என் உடலின் அங்கங்கள் யாவும் பூழ்தியாகிக் காற்றில் சிதறும். அப்போது அந்த மண்ணின் மீது என் அன்பே! உன் விரலால் 'எழுக!' என்று எழுது. அப்போதே எழுவேன் நான் உடலுடன், அதில் உயிருடன்!

உன் உயிருக்குள் ஓர் உயிருண்டு அந்த உயிரைத் தேடு ! உன் மலையினுள் உள்ளதொரு சுரங்கம் அந்தத் திரவியம் தேடு ! நில்லாத ஸூஃபியைத் தேடுகிறாய் எனில் வெளியில் தேடாதே, அவனை உன்னுள் தேடு !

நீதமாய் இரு; காதல் மிகவும் நேர்மையானது. உன் சுபாவத்தின் பாவங்களே காதலின் குறைகளாய்த் தெரிகின்றன; காமத்திற்கு நீ காதல் என்று புனைபெயர் சூட்டுகிறாய்; காமத்திலிருந்து காதலுக்குப் பாதை மிகவும் தொலைவானது!

இதயத்தில் தீ இல்லை என்றால் இந்தப் புகை வருவதெப்படி? ஊதுவத்தி எரியவில்லை என்றால் இந்த நறுமணம் மட்டும் எப்படி? காதலன் நான் இருக்கிறேன் என்றால் இன்மை என்பதும் உள்ளதெப்படி? மெழுவர்த்தியின் சுடர்மிகு தழலில் எரிந்திட விட்டில் துடிப்பதும் ஏன்?

உலகம் முழுவதும் சோகத்திலே மூழ்கிவிட்டது என்றாலும் காதலைக் கைப்பிடித்த ஒருவன் மட்டும் கலங்காதிருப்பான் அப்போதும்! காதலிலிருந்து ஒரெயொரு அணுவை அவன் அடைந்துவிட்டாலும் அந்த அணு ஓர் உலகமாகும் அதனுள் ஈருலகும் அடங்கிவிடும்!

A moth is that thing that cannot resist the candle, no matter how much it suffers and burns in agony. Any animal that, like the moth, is unable to resist the candle's light and hurls itself at that light is a "moth". A candle into the light of which the moth throws itself but which does not burn the moth is not a "candle". Therefore, a man who can resist God and not strive with all his might to comprehend Him is not a man. A god one can comprehend is not God. "Man" then is that which is never free of striving; he is that which hovers restlessly around the "light" of God's Awesomeness. "God" is that which "burns" man and renders him nought but which no intellect can comprehend.

Do not be fooled, my friend,

காதலின் பள்ளத்தாக்கில் சென்றேன் ஒரு பயணம், எங்கேனும் உன்னைச் சந்தித்து உன்னுடன் சேரலாம் என்று; வழி நெடுகிலும் ஒவ்வொரு நிறுத்தத்திலும், முன்னே சென்றோரின் உயிரற்ற உடல்கள் தலைசாய்த்துக் கிடக்கக் கண்டேன்.

Make peace with pain: I am your remedy. No need for others' help, I am your friend. If you are killed, don't moan, "Oh, I've been killed." Be grateful, for I am your blood money. ****** நோவை விரும்பு நானே உன் மருந்து; உன்னைப் புரிந்துகொள்ளாமல் ஒதுக்கலாம் பிறர், நானே உன் பரிச்சயம்; கொலைசெய்யப்பட்டால் 'ஐயோ! கொன்றுவிட்டார்கள்!' என்று கத்தாதே; நன்றியுடன் இரு நானே உன் குருதிப் பணம்!

Don't take me for a stranger, I'm from here. The home I seek is somewhere very near. I'm not an enemy, however I may look. I speak like an Indian, but like you I'm a Turk. ****** அந்நியன் என்று எண்ணாதே என்னை உள்ளூர்க்காரன்தான். நான் தேடிக்கொண்டிருக்கும் என் வீடு இங்கேதான் பக்கத்தில் எங்கோ ஒரு தெருவில். எதிரியைப் போன்று தெரிகிறேன் எனினும் பகைவன் அல்லன் யான். இந்தியனைப் போல் பேசுகிறேன் எனினும் உண்மையில் துருக்கன்தான்.

When I hear you sing, I become a joyful song, Boundless, without limits, like the kindness of God. You've bought me a hundred times over, I'm yours. Bring me back to life again: buy me, please, once more. ****** உன் குரலைக் கேட்கும்போதெல்லாம் ஓர் இனிய இசைப்பாடல் ஆகிறேன்; இறைவனின் வாஞ்சையைப் போல் எல்லையும் வடிவமும் அற்றவன் ஆகிறேன். நூறு முறை என்னை வாங்கியிருக்கிறாய், என்றென்றும் நானுன் உடைமையே; எனினும் அன்பே! தயவுசெய், இன்னொரு முறை வாங்கு என்னை!

காதல் பித்துற்ற குயிலிடம் களிமிகு கானம் கேட்கிறேன்; வீசும் தென்றல் காற்றிடம் பேசும் இன்குரல் கேட்கிறேன்; எங்கெங்கு தண்ணீரைக் கண்டாலும் அதில் உன் பிம்பத்தைப் பார்க்கிறேன்; எந்தெந்த மலரை முகர்ந்தாலும் அதில் உன் வாசத்தையே அடைகிறேன்!

என் உயிரே! என் உலகே! என் உயிரையும் உலகையும் தொலைத்துவிட்டேன். என் அழகிய நிலவே! என் மண்ணையும் விண்ணையும் தொலைத்துவிட்டேன்! மதுக்கிண்ணத்தை என் கையில் தராதே, வாயில் ஊற்று நேராக. என் வாயிடம் செல்லும் பாதையைத் தொலைத்துவிட்டேன்!

I've told you a hundred times: don't run away just anywhere. If run you must, then run to me right here. If ever the fear of the wolf enters into your mind, Don't run off to the wild, my love, run to your own kind. ********* நூறு தடவை சொல்லியிருக்கிறேன் உன்னிடம்: 'அன்பே! எல்லா இடத்துக்கும் ஓடாதே! ஓடித்தான் ஆக வேண்டுமெனில் இதோ இங்கே என்னிடம் ஓடி வா! உன் உள்ளத்தில் ஓநாயின் அச்சம் எழுந்தால் ஊருக்குள் ஓடு, ஒரு போதும் காட்டுக்குள் ஓடாதே!

கையளிக்க முடியாதது என் ரகசியம், எத்தனை கொடுமைகள் செய்தாலும் சொல்லில் வராது ஒருபோதும்; என்னுள் இருக்கும் மறைபொருள் என்றைக்கும் பேரின்பம் அருள்கிறது. 'இதோ இங்கே' என்று சுட்டிக்காட்ட விரல் ஒன்றும் இல்லை என்னிடம்!

Like friends united, it's a season blessed: Heart's light is sparked to life by body's death. At the sound of lightning laughing, clouds cry, And the garden laughs as tears fall from the sky. ****** நண்பனுடன் சேரும் நாளைப் போல் மங்களமான ஒரு பருவம் இது; உடலின் இறப்பால் உள்ளத்தின் விளக்கு ஏற்றப்படுகிறது; மின்னல் சிரிக்கும் ஓசை கேட்டு மேகங்கள் எல்லாம் அழுகிறது; மேகங்கள் அழுதிடும் கண்ணீரால் பூமியில் பூவனம் சிரிக்கிறது!

Forgive me, that I cannot sleep; forgive The thirsty ones that they have no water. Forgive: if you never know forgiveness, You'll never know the blessings that God gives. ************ மன்னித்துவிடுங்கள் என்னை, உறங்க இயலாத ஒரு பக்தன் நான்! மன்னித்துவிடுங்கள் என்னை, தணிக்கும் நீ்ரே இல்லாத ஒரு தாகம் எனது! என்னை மன்னியுங்கள், ஏனெனில், எவரையுமே மன்னிக்காத ஒருவனுக்கு இறைவனின் அருளிலிருந்து யாதொரு பங்கும் இல்லை!

அவன் மன்னிப்பாளன்' என்பதே ரபாபின் இசையில் நான் கேட்கும் செய்தி; இதயத்தை ஈர்க்கும் சொர்க்க ஓசையை ரபாபிடமிருந்து கேட்கிறேன் நான்; நானும் நீயும் கேட்பதில் இதுதான் வேறுபாடு: 'கதவு மூடப்படும் ஓசையைக் கேட்கிறாய் நீ, திறக்கப்படும் ஓசையைக் கேட்கிறேன் நான்!'.

When your love began to fill up my heart, Whatever else I had was burnt away, Logic and book-learning tossed on the fire. Now I study song and poetry all day. ******** என் இதயத்தினுள் உன் காதல் நிரம்பியபோது காதலைத் தவிர அதில் நான் வைத்திருந்த எல்லாமும் எறிந்துபோயின. அறிவும் கல்வியும் நூல்களும் எல்லாம் பரணில் போட்டுவிட்டேன். கவிதையும் பாடலும் கண்ணிகளுமாய்ப் படித்துக் களிக்கிறேன்!

All our lives we'd seen each other's face, but Today we looked into each other's eyes To find we feared to lose this to another: We spoke with eyebrows, listened with our eyes. ****** காலமெல்லாம் ஒருவருக்கொருவர் முகம் பார்த்திருந்தோம்; இன்றோ ஒருவருக்கொருவர் கண்களுக்குள் நோக்கினோம்; இதனை இழந்துவிடும் அச்சம் இதயத்தில் இருப்பதைக் கண்டோம் அங்கே; இமைகளால் பேசிக்கொண்டோம், கண்களால் கேட்டுக்கொண்டோம்.

You do bad deeds and hope to get back good Though bad deserves bad only in return. God is merciful and kind, but even so, If you plant barley, wheat won't grow. ***** தீயவை செய்கிறாய், நற்பயன் கேட்கிறாய்; தீயவை தீயவே பயக்கும், தெரியாதா? இறைவன் கருணையாளன், கனிவுள்ளவன்; உண்மைதான், எனினும் கேப்பையை விதைத்துவைத்தால் கோதுமை விளையாது, தெரியாதா?

ஒன்றும் பேசாதீர்கள், இன்மையில் திருப்தியாய் இருக்கிறேன் நான்: இருத்தலைப் பற்றி எதற்கெனக்கு இவ்வளவு அறிவுரை? இன்மையின் வாளால் வெட்டுண்டு நான் மரிக்கும் நாளில் என் பொருட்டு எவரும் அழுதால் அவரைப் பார்த்துச் சிரிப்பேன் நான்!

You fall in love, my heart, and then you fret about your health? You steal and then you think of the police? You claim to love, but it's nonsense, mere play, If you worry what people will say. ****** காதலில் விழுகிறாய், பின்பு கவலைப்படுகிறாய் உன் உயிரைப் பற்றி. திருடுகிறாய் பின்பு அஞ்சுகிறாய் காவலரை எண்ணி. காதலன் என்று சொல்கிறாய் உன்னை, ஏதேனும் அர்த்தம் உண்டா? இவர் என்ன சொல்வார் அவர் என்ன சொல்வார் என்று ஏன் புலம்புகிறாய்?

நீ உயர்த்திவைத்த ஒருவனை எவர்தான் கீழே வீழ்த்த முடியும்? நீ கொண்டுவரும் துயர்களும்கூடப் பேரின்பமாகிறது அவனுக்கு! வானம் தினமும் முத்தமிடுகிறது நின் காதலின் சங்கிலி கட்டியிருக்கும் கால்களின் பாதங்களை!

Absolute joy has no room for sadness, Nor has the heart that rests beyond the sky. He whose mind dwells in the hanging stars Will not sow seeds of sadness on this earth. ********* தூய ஆனந்தம் அடைந்தோரிடம் துயரத்திற்கு எங்கே இடம்? நீல வானுக்கு அப்பால் சென்ற இதயத்தில் துயர்தான் ஏது? விண்மீன்கள் தொங்கும் விதானத்தை இலக்காய் கொண்ட ஒருவன் மண்மீது சோகத்தின் விதைகளைத் தூவிக்கொண்டிருப்பானா என்ன?

The simpler our hands and hearts, the more free Of the world around, the happier we'll be. Penniless pleasure, gone in a blink, Is better than the pomp of a thousand kings. ****** கையும் மனமும் எவ்வளவு எளிமையாய் இருக்குமோ வாழ்க்கை இன்பம் அவ்வளவு! அனைத்தையும்விட்டு எவ்வளவு நீங்கி நீ இருப்பாயோ உனக்கு இன்பம் அவ்வளவு! உடைமை ஏதும் அற்றவனின் கண்ணிமை நேரக் களிப்பு ஆயிரம் அரசர் அனுபவிக்கும் இன்பத்தைவிடச் சிறப்பு!

Atom, escape from the sun if you can. If you can't escape, don't quarrel or moan. You are a pitcher and fate is a stone. Your water will spill if you fight with that stone. ********** துகளே! சூரியனைவிட்டும் தப்பியோட முடியுமோ நீ? இயலாதெனில் பின்னர் அரற்றாதே, புலம்பாதே. நீயொரு பானை எனில் விதி ஒரு கல்லாகும்; அதனுடன் மோதினாய் எனில் தண்ணீர் சிந்திப்போகும்!

Last night, in private, I asked the wise old man To reveal to me the secret of the world. Softly he whispered, Hush!, in my ear: It's something you learn, not words you can hear. ***** பழுத்துக் கனிந்த ஞானியிடம் நேற்றிரவு தனியாக வினவினேன்: 'படைப்பின் ரகசியம்தான் என்ன? வெளிப்படுத்திச் சொல்லுங்கள் குருவே!' மென்மையாய் மென்மையாய் என் காதில் அவர் கிசுகிசுத்தார்: 'அது நீ அறிந்துகொள்ளும் ஒன்று, பேசும் ஒன்றல்ல, மௌனமாய் இரு!'.

உன்னிடமிருந்து என் இதயத்தை திருப்பியெடுக்க ஒரு வழியும் இல்லை; நீ கவர்ந்துகொண்ட ஒரு பொருளாக அதை விட்டுவிடுவதே சிறப்பல்லவா? என்னைப் போலன்றி உன்னிடமே அது சுகமாக இருக்கட்டும்; இதயத்தை வைத்துக்கொண்டு நான் என்ன செய்ய? முதலில் அது ஏன் என்னிடம் இருந்தது?

To be tangled, oh so briefly, in your love Is to know disaster, close at hand and real. Honest Mansour spoke true, as love must do, And he was hung by the rope of his zeal. *********** எவரொருவர் உன் காதலின் ஒரு கணமேனும் சிக்கிவிடுகிறாரோ, சொல்கிறார்கள் அவரின் தலைமீது வந்து விடிகிறதாம் நாசம்! காதலின் அடையாளம் என்ன? காட்டிச் சென்றார் மன்ஸூர்: அவரின் ஆர்வத்தின் கயிற்றைக் கொண்டே தூக்கிலிடப்பட்டார் அவர்!

How could the soul that holds your image Ever fade or decay? The crescent moon, Though waning, thin and pale, begins its voyage And grows to full perfection very soon. ******* உன்னிலிருந்து நினைவு வந்து உள்ளே தங்கியிருக்கும் உயிர் எப்படி அது தேய்ந்துபோகும்? எப்படி அது அழிந்துபோகும்? நிலா தன் தேய்ந்த நிலையிலும் பிறையாய்த்தானே இருக்கிறது; தேய்ந்த நிலையே தொடக்கமாகிப் பூரண நிலவாய் வளர்கிறது!

Heart, if you sit amongst thorns and don't choose To pick flowers all day from the garden, What can I do? His face lights the whole world, But if you can't see it, what can I do? ***** மனமே! நாளெல்லாம் முள்ளுடன் நீ அமர்ந்திருந்தால் நான் என்னதான் செய்ய? தோட்டத்தில் ஒரு பூவையும் நீ சேகரிக்காதிருந்தால் நான் என்னதான் செய்ய? முழு உலகமும் அவனின் ஒளியில் பிரகாசமாகிறது; உன்னால் பார்க்க முடியவில்லை என்றால் நான் என்னதான் செய்ய?

Remembering your lips, I kiss the ruby on my ring; One I cannot reach, I kiss the one I can. My hand can't touch your distant sky, And so I bow full low and kiss the land. ****** உன் உதடுகளின் நினைவால் மோதிரச் செம்மணியை முத்தமிடுகிறேன்; கைக்கு எட்டாத ஒன்றிற்காக எட்டிய ஒன்றை முத்தமிடுகிறேன்; உன் வானம் என் கைவசமாகவில்லை; சிரம்தாழ்த்தி வீழ்ந்து உன் நிலத்தை முத்தமிடுகிறேன்.

So what?' says the charming flirt to accusing eyes. 'So what?' says the love-struck fool to his bad name. As we become sure-footed on the rocky path of love So what if some other donkey is feeble and lame? ****** ஜாடைமாடையாய் யாரேனும் பார்த்தால் சேட்டைமிகு காதலனுக்கு அதனால் என்ன? பேரு கெட்டுப்போகிறதா? அர்ப்பணமான காதலனுக்கு அதனால் என்ன? காதலின் பாதையில் யாம் கால் பாவி நடப்போம் நெஞ்சை நிமிர்த்தி; ஏதேனும் ஒரு கழுதை நொண்டியாய் இருந்தால் அதனால் என்ன?

Over and over my lover torments my weary heart. Hers is hard as stone, or else my own remains unknown. I've written my heart's story on my face until it bled. My lover sees the writing but the words remain unread. ********* ஒவ்வொரு மூச்சிலும் என் உள்ளத்தை வேதனை செய்கிறாள்; உள்ளம்தான் என்ன கல்லா? வேறொன்றா? நான் அறியேன்; முகத்தில் எழுதியுள்ளேன் ரத்தத்தால் என் இதயத்தின் கதையை; எழுதியதைத் பார்க்கிறாள் இருந்தும் ஏனோ படிக்காமல் போகிறாள்!

Beauty surrounds us, but usually we need to be walking in a garden to know it.

Two forms, two faces, but a single soul You and I.

There is a secret medicine given only to those who hurt so hard they can’t hope.

Silence is an ocean. Speech is a river. When the ocean is searching for you, don't walk into the river. Listen to the ocean.

What is form in the presence of reality? Very feeble. Reality keeps the sky turned over like a cup above us, revolving. Who turns the sky wheel? The universal intelligence.

One actuality is better than a thousand chances.

எனைச் சிரிக்கச் செய்வது எது என நானறியேன். பூக்களின் காம்பு, காற்று அசைக்கும்போது அசைகிறது.

I am not of the East, Nor of the West, My place is placeless, A trace of traceless

ஒராயிரம் அரைக்காதல்களைக் கைவிட்டால்தான், ஒரு முழு இதயம் கைகூடுகிறது.

How do I know who I am or where I am? How could a single wave locate itself in an ocean.

Out beyond ideas of wrongdoing and rightdoing, 
 there is a field. I'll meet you there. 
When the soul lies down in that grass,
 The world is too full to talk about. 
Ideas, language, even the phrase each other
 Doesn't make any sense.

I can't let you know all the secrets I can't open to you all the doors There is something inside that makes me happy But I can't put my finger on its source

இறங்கி வா! என் காதலே, நின் துணிகர வாழ்வினைத் துறந்துவிடு, மகிழ்ச்சியான வாழ்வுக்கு இது மிக உகந்த சமயம். என் வீட்டினுள் வா! என் பழையனவற்றை வீசி எறி, நின் காதலால் எனை மீண்டும் எரியூட்டு. என் முழு வீட்டினையும் முழுவதாய் நீ எரித்துவிட்டாலும், நின் காதல் ஓர் புதிய சுவர்க்கத்தினை நிச்சயம் கட்டித்தருமென நானறிவேன். சிறு தண்ணீர்த் துளிகளுக்கு வைரம்போல் மின்ன நீ அதிகாரம் அளித்துவிட்டாய், களிமண்ணுக்கு உயிரூட்டிவிட்டாய். கீழான ஒரு ஈக்கு, பருந்தினைப் போன்ற இறகளித்து ஆகாயத்தின் மேல் ஆவலூட்டிவிட்டாய். என் ஊரில் ஒரு பார்வையற்ற சாது இருந்தார், ஓர் மருத்துவர் அந்நிலைகண்டிறங்கி அவர் கண்களுக்கு ஒளியூட்ட ஔடதமிட்டார். சாதுவோ அதனை மறுத்துரைத்தார், “நான் காணும் ஒளியினை நீ கண்டாயானால், உனதிரு கண்களையும் நீயே பிடுங்கி எறிந்துவிடுவாய்.

Lovers think they’re looking for each other, but there’s only one search: wandering this world is wandering that, both inside one transparent sky. In here there is no dogma and no heresy. The miracle of Jesus is himself, not what he said or did about the future. Forget the future. I’d worship someone who could do that. On the way, you may want to look back, or not. But if you can say, There’s nothing ahead, there will be nothing there. Stretch your arms and take hold of the cloth of your clothes with both hands. The cure for pain is in the pain. Good and bad are mixed. If you don’t have both, you don’t belong with us. When one of us gets lost, is not here, he must be inside us. There’s no place like that anywhere in the world.

என் மெதுவான பாதங்களுக்கு பதில் இறகுகள் வளர்ந்தவுடன் அனைத்து தடைகளும் மறைத்துபோகும். நான் நிச்சயம் மீண்டும் பறப்பேன், நேரத்திலும் காலத்திலும் விண்வெளியிலும்.

The breeze at dawn has secrets to tell you Don’t go back to sleep! You must ask for what you really want. Don’t go back to sleep! People are going back and forth across the doorsill where the two worlds touch, The door is round and open Don’t go back to sleep!

Remember the entrance door to the sanctuary is inside you.

Do not grieve over past joys, be sure they will reappear in another form. A child’s joy is in milk and nursing but once weaned, it finds new joy in bread and honey. Joy appears in many different forms it moves from place to place. It may suddenly show in the falling rain or in the rose bed; it comes now as water, now as beauty, or as nourishing bread. But suddenly it may show its face from behind the veil and destroy all idols that prevent you from seeking the divine. In sleep when the soul leaves the body you may dream of yourself as a tall cypress or as a beautiful rose, but be warned, my friend, all these phantoms dissolve into thin air once the soul returns to the body. Do not rely on anything but your heart.

wish that grief and sorrow would shatter your heart, disloyal lover, and deprive you of everything you value in the world. As no one remembers me but sorrow I bless it a thousand times a day.

not with nightingales and flowers.

முன்பு ஆயிரமாயிரம் அன்பு காட்டி வளர்த்தான்; பின்பு ஆயிரமாயிரம் சினம்கொண்டு வதைத்தான்; என்றும் தன் விருப்பம்போல் ஆணிமுத்தென வளைத்தான் அவனில் முற்றும் அழிந்தேன், வீசியெறிந்து திளைத்தான்!

இன்மையிலிருந்து கிளம்பிற்று காதலினால் என் படகு; இணைதலின் மதுவால் சுடர்ந்து நிரந்தரம் ஆனதென் இரவு; எமது மதத்தில் தடை இல்லாத அமுத மது அடைந்தோம்; இன்மையின் விடியலை எட்டும்வரை உலர்ந்துபோகாது எம் உதடு !

யாரோ ஒருவனின் இன்னிசை கைகொட்டி ஆடச்செய்கிறது என்னை; நாணமும் அறிவும் நழுவிப்போக ஆக்கினான் என்னைப் பைத்தியமாய் ! கடைசியில் என் உள்ளத்தை ஆக்கி முடித்தான் அவன் உள்ளமாய்; என்ன வடிவத்தை விரும்பினானோ அந்த வடிவமாய் ஆக்கினான் என்னை.

Although God has promised recompense for good and evil at Resurrection, still every instant examples of this can be seen. If a man is glad in his heart, it is recompense for having made someone else glad. If he is sad, it is for having made someone else sad. There are 'gifts' from that world and examples of the Day of Recompense in order that people may understand the much from the little, just as a handful of wheat is shown as a sample of a storehouse full.

போய்விடு பகுத்தறிவே! பகுத்தறிவாளன் யாருமில்லை இங்கே. முடியைப் போல் நீ மெலிந்து வந்தாலும் உனக்கோர் இடமில்லை இங்கே. பகல் வந்தது, சுடராழிச் சூரியனின் முன்னே விளக்கு ஒவ்வொன்றும் வெட்கித் தலைகுனிவதைப் பார்!

நாவினால் அல்லாத சேதி ஒன்று உன்னிடம் சொல்வேன் நான்! செவிகள் எதுவும் கேளாத சேதி உன்னிடம் சொல்வேன் நான்! அனைவரும் இருக்கும் சபை நடுவே அதனை நான் சொன்னபோதும் நின் செவியன்றி வேறெவரும் கேளார் அதனை என் அன்பே!

உனக்கிந்த முடிச்சை அவிழ்த்துத் தரும் உண்மைக் கல்வியைத் தேடு! உன்னில் உயிர் எஞ்சியுள்ளவரை அந்தக் கல்வியைத் தேடு! உண்மைபோல் தெரிகின்ற இன்மையைக் கடந்துபோ; இன்மைபோல் தெரிகின்ற உண்மை உண்டு. அதைத் தேடு!

காதலனின் இணைப்பில் களிமிகும் மனத்தில் இன்றிரவு; பிரிவின் கோப நெருப்பைவிட்டும் விடுதலை இன்றிரவு; நண்பனுடன் சுழன்று நடனம் ஆடுகிறேன் நெஞ்சில் பிரார்த்தித்தபடி: 'இறைவா! விடியலின் திறவுகோலை மறைத்துவிடு இன்றிரவு!'.

காதலுடன் அமர்ந்திரு அதுவே உன் சுரங்கத்தின் வைரம். ஆதியிலிருந்தே நீயாய் இருப்பவன் யார்? அவனைத் தேடு! உயிருக்குத் துயர் தருவதை உயிர் என்று அழைக்காதே; அது உன் பசிக்கு ரொட்டியாய் வந்தால் நீயே தடைசெய்துகொள்!

உன் பாதங்களைப் பற்றிப்பிடித்தேன், நீ கை கொடுக்க மறுப்பதால். நின் அன்பைக் காணாது நைந்து கிடக்கும் என் நெஞ்சுக்கு வேறெங்கு தேடுவேன் மருந்து? பகடி செய்கிறாய் என் இதயத்தில் உன் நீரில்லை என்று. இல்லாமலா, இல்லாமலா, இமையை நனைத்து வழிகிறிது அது!

சர்க்கரை மண்டியில் சச்சரவு பண்ணின மொய்க்கும் ஈக்கள். அவற்றின் கைகலப்பில் சர்க்கரைக்கு என்ன அக்கறை? மலையின் மீது அமர்கிறதொரு பறவை, மீண்டும் பறந்துபோகிறது. அது வந்ததால் மலை பெரிதாகிவிடுமா? அது போனதால் மலை சிறிதாகிவிடுமா?

பார்வையின்றிப் பாதையில் சென்றால் அடைவாய் நிச்சயம் வழிகேடு; பார்வையின் மீது நம்பிக்கை வைத்தால் அந்தோ! அழைக்கிறாய் பெருங்கேடு! தெளிவான வழியைத் தேடுகிறாய் ஆலயத்திலும் பள்ளியிலும்; அங்கே எங்கே இருக்கிறது அது? எங்கே தெரியுமா? தேடு! தேடு!

நண்பன் உரைத்த ரகசியத்தை சொல்லிவிட மாட்டேன் ஒருபோதும்; விலைமதிப்பு மிக்க ஆணிமுத்தை தொலைத்துவிட மாட்டேன் ஒருபோதும்; கனவில் யாரிடமேனும் உளறிவிடுவேனா? அஞ்சுகிறேன்; கொஞ்ச நாளாய் அல்லும் பகலும் எங்கே நான் துஞ்சுகிறேன்?

பகுத்தறிவு வந்தது, அறிவுரை பகர காதலரின் முன்னே நின்றது; அவர்களின் பாதையில் ஆறலைக் கள்வன்போல் அட்டகாசமாய் நின்றது! அவர்களின் தலைக்குள் அறிவுரைக்கு இடமே இல்லை என்பதைக் கண்டது! அனைவர் பாதத்திலும் முத்தங்கள் இட்ட பின் வந்த வழியே சென்றது!

எவனைப் பற்றிய அச்சம் என் மகிழ்ச்சியும் ஆகிறதோ அவனின் அடிமை நான்; எவனின் சுயத்தின் தனிமை எனக்கு இன்பம் ஆகிறதோ அவனின் அடிமை நான்; 'அவனின் வாக்குறுதி உனக்கு என்ன சுகம் தருகிறது?' என்று கேட்கிறார்கள்; அது தெரியாதெனக்கு, அவன் தரும் வேதனையுமே இன்பமாகத்தான் இருக்கிறது!

This being human is a guest house. Every morning a new arrival.