Apo Quotes

Po unë, kur? heu! kur kam për t'u qeshë? Apo ndoshta duhet ma parë të vdes?

Qeshu palaco ndersa zemra te pelcet!

Për fatin e keq të njeriut, kujtimet nuk lihen dot në asnjë vend. Do apo s’do ti, ato të ndjekin nga pas si hija, që aty është gjithmonë, pavarësisht nga fakti nëse është diell dhe ti e sheh apo është vrenjtur dhe nuk mundesh.

Hapësirën njeriu e ka brenda vetes. Edhe lirinë, apo mungesën e lirisë. Mund të them se unë sot gjej lirinë time vetjake. Kaq.

Recital' malsorit O, si nuk kam një grusht të fortë t'i bij mu në zemër malit që s'bëzanë, ta dij dhe ai se ç'domethanë i dobët - n'agoni të përdihet si vigan i vramë. Unë - lugat si hij' e trazueme, trashigimtar i vuejtjes dhe i durimit, endem mbi bark të malit me ujën e zgjueme dhe me klithma të pakënaqura t'instinktit. Mali hesht. Edhe pse përditë mbi lëkurë të tij, në lojë varrimtare, kërkoj me gjetë një kafshatë ma të mirë... Por më rren shaka, shpresa gënjeshtare. Mali hesht - dhe në heshtje qesh. E unë vuej - dhe në vuejtje vdes. Po unë, kur? heu! kur kam për t'u qesh? Apo ndoshta duhet ma parë të vdes? 0, si nuk kam një grusht të fuqishëm! Malit, që hesht, mu në zemër me ia njesh! Ta shof si dridhet nga grusht' i paligjshëm... E unë të kënaqem, të kënaqem tu' u qesh.

Çfarë është dashuria? Nuk ka asgjë në botë qoftë humane apo djallëzore apo çfarëdoqoftë që mund të deportojë në shpirtin e njeriut si dashuria

Apo had struggled to attain amnesia. The freedom to live, even the freedom to die, was linked to his ability to forget. But now that forgetfulness has set in as a natural process, it hurts him. Back then, amnesia was a deliberate act of hope. Now it is a sign of life unraveling.

Kanga e dhimbës krenare O dhimbë krenare e shpirtit që vuen dhe shpërthen ndër vargjet e lira... A deshte, vall, për t'u ngushlluem tu' e stolisë botën me xhevahira? 0 dhimbë krenare ndër vargjet e lira, që kumbojnë me tinguj të sinqertë... Vall, a do të prekish kënd ndër ndijesina? Apo do vdesish si vdes gjethi në vjeshtë? 0 kangë e dejë e dhimbës krenare... Mos pusho kurr! Por bashkë me vaje, si dy binjakë këndoni mjerimin - se koha do t'ju bijë ngushllimin.

Kushdo qofte, edhe njeriu i vogel, nga ata qe nuk e turbullojne ujin, qe askujt s'i bien me qafe, qe rrojne me friken e perendise, por edhe me friken per veten, shkojne me mendjen te mos ngacmojne njeri se keshtu as ate vete nuk do ta ngacmojne, do ta lene te qete ne hallet e tij, nuk deshiron qe te tjeret te futin hundet ne jeten e perditshme qe ben, nuk ia ka enda te flasin ne e ka te ri apo te vjeter jelekun, ne i ka te reja apo me mballoma çizmet, nuk ia ka enda te marrin vesh te tjeret ç'eshte duke ngrene, çfare po shkruan?... E ç'te keqe paska, moj zemer, qe une, kur shoh xhadene te prishur, eci ne maje te gishtave, shkel me kujdes per te ruajtur çizmet? Pse duhet shkruar per tjetrin qe ndonjehere nuk ka para as per te pire nje gote çaj? Sikur qenka e thene dhe e vulosur qe njerezit, te gjithe sa jane, patjeter duhet te pine çaj. Po pse e udhes qenka te shohesh ne gojen e tjetrit per te ditur ç'cope eshte duke pertypur? A fyhet njeriu keshtu? Jo, shpirti im! Perse u dashka fyer tjetri kur ai s'te ngacmon?

Shqiptarët nuk i bashkon vetëm feja apo ideologjia. Qysh në shekullin e nëntëmbëdhjetë, në kohën e Rilindjes kombëtare, gjuha, kultura dhe tradita ishin elemente lidhëse kombëtare, kurse feja nuk ishte forca absolute e bashkimit

Pikat e renda e goditen ne fytyre. dhe pernjeheresh ai s'po e merrte vesh ne ishte qesharak apo i mjere, ne vuante apo nuk vuante-dinte vetem se po jetonte. Po jetonte! ai ekzistonte, jeta e kishte pushtuar serisht, dhe ai nuk ishte me spektator, nuk qendronte me jashte saj; shkelqimi i forte i ndjenjes se pakontrollueshme vershonte perseri neper damaret e tij, si zjarri neper oxhake furrnaltash; dhe nuk kishte pike rendesie ne ishte i lumtur apo fatkeq; ai po jetonte dhe e ndiente fort qe po jetonte- dhe kjo ishte mjaft!

Një nga marifetet më të padëgjuara të grekërve ka qenë dhënia e ryshfeteve zyrtarëve të lartë në Stamboll për të nxjerrë një ferman që të ndalonte qarkullimin apo mbajtjen e librave shqip. U quajt një veprim i dënueshëm, madje edhe po të mbaje libra kaq të padëmshëm si gramatika ose aritmetika, po të ishin shkruar shqip.

Vajtim për robëri të Shqiptarëvet O të humbur shqipëtarë, Seç qenkeni për të qarë! Për të qar’ e për të sharë, Për të shar’ e për të vrarë! Armiqtë mbë dhé ju hodhnë, Dhe ju shtypnë sa u lodhnë! Sa u lodhn’ e sa ju ngopnë Ju gdhendnë edhe ju rropnë. As bukë, as brekë s’ju lanë, Ju punoni, ata hanë! Nuk ju lan’ as pakë nderë Q’e kini pasur përherë. As nder, as turp, as gjak s’kini Unji kryet dhe po rrini. I duroni vet armiqtë; Prisni vdekjen apo vdiqtë? Shërbëtorë t’Anadollit, Kleçk e lodra të Stambollit. Në mos u shove fare, Ndizu, zemra shqipëtare! O shqipëtarë barkzbrazur, Fustançjerr’ e këmbëzbathur Zemërohuni një herë, Mprehni kordhët për të prerë, Mprehni kordh’ e mprehni pallë Të ju ndritin yj mi ballë, Ti frikësoni zuzarët Ç’i shuan shqipëtarët, E në vend tuaj të rroni Si të doni e si të thoni!

WHAT’S GOOD FOR THE HEART IS GOOD FOR THE BRAIN. That is, vascular health (meaning low apoB, low inflammation, and low oxidative stress) is crucial to brain health. WHAT’S GOOD FOR THE LIVER (AND PANCREAS) IS GOOD FOR THE BRAIN. Metabolic health is crucial to brain health. TIME IS KEY. We need to think about prevention early, and the more the deck is stacked against you genetically, the harder you need to work and the sooner you need to start. As with cardiovascular disease, we need to play a very long game. OUR MOST POWERFUL TOOL FOR PREVENTING COGNITIVE DECLINE IS EXERCISE. We’ve talked a lot about diet and metabolism, but exercise appears to act in multiple ways (vascular, metabolic) to preserve brain health; we’ll get into more detail in Part III, but exercise—lots of it—is a foundation of our Alzheimer’s-prevention program.

Kurrë nuk është një njeri tërësisht i shenjtë apo tërësisht mëkatar. Ne na duket kështu, sepse i jemi nënshtruar mashtrimit, sipas të cilit koha është diçka e vërtetë. Koha nuk është e vërtetë, Govinda; unë e kam ndier e mësuar këtë shumë shpesh. Dhe nëse koha nuk është e vërtetë, atëherë edhe largësia që duket se ekziston mes botës dhe përjetësisë, mes vuajtjes dhe lumturisë, mes të keqes dhe të mirës nuk është e vërtetë.

Motërzimi femëror i "Këngës së Urës së Qabesë" Ka ca kohë që shtysa për diçka të tillë më vjen si detyrim, trokitje në ndërgjegjje, për të mos thënë në trajtë pengese (Pengesë e çuditshme që s'të lë të shkruash tjetër gjë, pa e shlyer detyrimin e hershëm.). A janë borxh kombet e botës ndaj vajzave dhe grave të tyre? A është në detyrim të tillë kombi shqiptar, krijuesi i "Këngës së Urës së Qabesë"? Ja motërzimi për vajzat e sotme shqiptare, ato që në heshtje dhe pikëllim durojnë atë që meshkujve u qëllon më rrallë. Mbeta, moj vajza, kësaj ane Në trotuare, n'Itali. Në Western Union merrni dollarët Se unë vetë nuk do vij. Në pyette nëna, ç'fat më doli, I thoni se një burrë kam marrë. Im atë në pyettë, i tregoni Se u martova me një varr. Në pyettë shoku i shkollës, Bledi, Nga klasa fqinje, "E treta B", I thoni se një peng më mbeti, Që nuk u putha dot me të. Më pas vinte vazhdimi me krushqit apo korbat që shkojnë në dasmë a në varrim, e padurueshme zakonisht. Në pyettë se ç'krushq i vanë Policë belgë a italianë...

Your cells are preprogrammed to die naturally to make way for fresh cells through a process known as apoptosis (from the Greek ptosis, falling, and apo, away from). In a sense, your body is rebuilding itself every few months16 with the building materials you provide it through your diet. Some cells, however, overstay their welcome—namely, cancer cells. By somehow disabling their own suicide mechanism, they don’t die when they’re supposed to. Because they continue to thrive and divide, cancer cells can eventually form tumors and potentially spread throughout the body.

Çfarë je ti?" Asgjë. Kjo është përgjigja. Asgjë. Në zemër të zemrave, asgjë! Kështu që natyrisht nuk e duron këtë dhe do të jesh Diçka dhe përpiqesh. Po në vend të jetë ky Diçka, njeriu kërkon të përfitojë me mashtrim nga gjithsecili. Nuk mund të jesh aq i ngurtë me vetveten. Ti do pak. Sikur të jesh një qen - (Gërshëra) - apo sikur jep ca pare për një udhëtim bamirësie. Tani, kjo s'është dashuri, apo jo? Çfarë është? Vetkënaqësi e pastër dhe e thjeshtë. Kjo është mënyra të duash shpirtin synues. Vanitet. Vetëm vaniteti është kështu. Dhe kontrolli shoqëror. Interesi i shpirtit synues është i njëjtë me interesin e jetës shoqërore, mekanizmin e shoqërisë. Kjo është tragjedia e jetës njerëzore. Është e tmerrshme! Nuk je i lirë. Tradhëtari yt është brenda teje dhe të tradhëton. Ti duhet t'i bindesh atij si një skllav. Ai të shtyn të punosh si kalë. Dhe përse? Për çfarë?

Një këngë nuk është shumë e thjeshtë për t'u zbërthyer. Ka qenë gjithmonë kështu, s'ka asnjë sekret, në asnjë, nëse i kupton akordet. Në fund të fundit janë thjesht instrumente edhe zë, asgjë më shumë. Kjo ama vetëm nëse e zbërthen. Por ka një problem: duke zbërthyer një këngë, nxjerr elementet që e përbëjnë, jo rezultatin. Këngët që na pëlqejnë janë të tilla, sepse arrijnë në një pikë ku rezultati ngrihet sipër elementeve të ndryshme. Është kjo magjia e këngëve të bukura, ajo që arrijnë të shprehin, përtej asaj që dëgjon. Ndodh e njëjta gjë me femrën që dashuron marrëzisht, e cila nuk është thjesht mish e mendime, është shumë më shumë. Ndoshta ato të pëlqejnë, por e dashuron për gjëra të tjera. Mënyra se si qesh, ndoshta. Mënyra se si rregullon flokët, reagimi i saj kundrejt një lajmi, komplet i ndryshëm nga reagimi i miliarda të tjerëve që ecin mbi këtë planet. Mënyra se si shndërrohet kur dehet. Mënyra se si përqendrohet kur lexon një libër. Nuk e duam njëri-tjetrin për gjërat e mëdha, për faktet e njohura si ngjyra e flokëve apo ëmbëlsia e buzëqeshjes. E duam për gjërat e vogla, për ato gjeste që kanë kuptim vetëm për ne e që ngrihen sipër ideve, sipër akordeve, sipër peshës që tregon peshorja apo përtej grupit të gjakut. E ndoshta është ky shpirti për të cilin flasin të gjitha fetë: jo përsosmëria, por defektet, jo biografia, por detajet që na tregon nata, jo ajo që shohin të tjerët, por ajo që shohim vetëm ne.

Njeriu jeton jo vetëm jetën e vet personale, por, me vetëdije apo pa vetëdije edhe atë të epokës dhe të bashkëkohësve të vet dhe, edhe në qoftë se do të ishte i prirur që bazat e përgjithshme dhe jashtëpërsonale të ekzistencës së tij t'i shihte si të dhëna në mënyrë të vetëkuptueshme, si edhe të ishte aq larg idesë për t'i kritikuar, siç ishte Hans Kastorpi shpirtmirë, do të ishte sidoqoftë gjithsesi e mundshme që ai t'i ndjente ashtu turbull mungesat dhe ndikimet e tyre në vetëndijimin e tij moral. Njeriut të veçantë mund t'i vegojnë para syve shumë qëllime, pikësynime, shpresa, perspektiva, prej të cilave ai merr shtysa për sforcime dhe veprimtari më të vrullshme, por kur jashtëpersonalja përreth tij, koha vetë, me gjithë përpjekjet e tij, u heq motivimin shpresave dhe perspektivave, në qoftë se ajo i shfaqet si e pashpresë, pa përspektivë dhe pyetjeve dhe pyetjeve të vëna, me apo pa vetëdije, por sidoqoftë të vëna në ndonjë mënyrë mbi kuptimin fundor, më tepër se personal, të të gjitha sforcimeve dhe veprimatarive, ajo u vë përballë një heshtje të shurdhër, kjo gjëndje e gjërave do të ushtronte një farë ndikimi paralizues qoftë edhe mbi karakteret më të mirëfilltë njerëzorë, ndikim i cili, përtej shpirtit dhe moralit, do të mund të shtrihej edhe mbi pjesën fizike dhe oraganike të individit. Për të qenë i gatshëm për një sforcim të madh, që sidoqoftë e kalon masën e atij të zakonshmit, pa qenë në gjëndje që t'i japë një përgjigje të kënaqshme pyetjes "përse"?, për këtë duhet ose një vetmi dhe pastërti morale që është e rrallë dhe e një natyre heroike, ose një vitalitet shumë i shëndoshë. Hans Kastorpi nuk e kishte as njërën, as tjetrën dhe nuk mund të ishte pra, veçse një i rëndomtë, ndonëse në një kuptim tepër pozitiv.

- Oh, Nastenjka, Nastenjka! Ju as që mund ta merrni me mend sa shumë po më ngazëlleni! Po më pajtoni me vetveten! Nuk kam për të menduar kurrë keq për veten, siç më ka ndodhur rëndomë më parë! Se ku i dihet, mua dhe brenga sfilitëse, që jam treguar armik i vetes, ndoshta do më daravitet! Se jo një herë ia kam nxitur vetes mendimin që jeta e jetuar ka qenë mëkatare dhe deri kriminale. Dhe mos pandehni që po i zmadhoj gjërat. Kam kaluar e jo pak çaste trishtimi të pangushëllueshëm!... Më ka rënduar si plumb në zemër vetëdija e pazotësisë për të jetuar me të tashmen, me realen; e kam katandisur veten deri në atë farë feje, sa e kam mallkuar fatin tim, e kam sikterisur veten... Se mua, Nastenjka, ja se ç'më ka ndodhur pas netëve të kaluar me fantazime: jam kthyer në realitet, ku gjërat shihen esëll. Gjendje e padurueshme! Sheh tollovinë njerëzore, sheh dhe dëgjon si pulson jeta, vë re që dhe jeta e të tjerëve nuk është e përsosur, e jetojnë ashtu si u vjen, kapen fort pas çdo të mire që kjo u ofron, e përballojnë, kur ju shtie me shkelma, vë re që përtërihen e mëkëmben pas fatkeqsive, deri dhe rilinden; habitesh që asnjë minutë e jetës nuk ngjason me të mëparshmet, ndërkohë që fantazimet janë mërzindjellëse në monotoninë e tyre, janë frikamane para pengesave, skllave të vegimeve dhe të hijeve, të ideve dhe të hamendjeve të nxehta, ato janë skllave të resë, që e mbulon befas diellin dhe e mbush me pikëllim zemrën e vërtetë petërburgase, e cila, ngaqë e çmon aq shumë ndaj dhe drithërohet po aq shumë, kur e sheh t'i fshihet. Se fantazia në pikëllim ngjizet e harbon! Mirëpo vjen një çast që e ndien si venitet, si kapitet e deri vdiret në tendosjen e saj të pandërprerë, pa të cilën s'ka si bën, e sheh këtë dhe bindesh që fantazimet nuk janë të pashtershme, pale që edhe vetë ti zë e burrërohesh, i braktis ëndërrimet dhe përsiatjet e dikurshme... Vjen një çast, që fantazia bëhet copë e çikë dhe, në mos paç tjetër jetë, s'ke nga ia mban, do s'do detyrohesh dhe sajon nga rrënojat, bashkon mbeturinat e së parës. E pra, shpirti të do një të re! Ëndërrimtari i gjorë më kot zë e rrëmon në hirin e fantazisë së shkrumuar, për të gjetur aty ndonjë kongjill të ndezur, që t'i fryjë e t'i fryjë, me shpresën mos ndizet zjarri i ri, ku të ngrohë zemrën e kallkanosur, dhe të rimëkëmbë atë që dikur ishte aq hamngjitëse dhe joshëse, që ia rrëmbente shpirtin dhe ia vlonte gjakun, ia rrëmbushte sytë, duke e mashtruar me aq marifet! Dhe e dini, Nastenjka, sa keq u katandisa? S'më mbeti tjetër veç të festoja përvjetorin e ndijimeve të para fantastike, të atyre që pandehja se i pata përjetuar, kurse në vërtetë nuk i pata përjetuar, sepse edhe vetë përvjetori si i tillë imagjinar ishte, pjellë fantazie qe. Iu drejtova përkujtimit, ngaqë më mungonin fantazi të reja, nuk kisha nga i shtrydhja! Se ëndërrimet shtrydhen, Nastenjka! Ma kishte fort ënda të vizitoja ato vende, që lidheshin me lumturinë time të dikurshme, ta përshtasja të tashmen në përputhje me të atëhershmen. U ënda në ato rrugë të zymta pa ndonjë synim apo qëllim real, të përcaktuar, u sorollata sa desha nëpër Petërburgun aspak gazmor dhe kujtova e kujtova sa u enjta të përjetuarat asohere. Shihja me sytë e mendjes si ecja i vetmuar në po atë trotuar, si më mbyste pikëllimi dhe angështia, i rënduar nga ato fantazime aq të lemerishme. Nuk them se atëherë isha në gjendje më të mirë shpirterore, ama më i qetë se tani isha. Atëherë jetohej më këndshëm, s'i kisha tërë ato mendime të zeza për të cilët sapo ju fola, por as këtë vrasje ndërgjegje që po provoj tani. Endesha në atë përvjetor dhe thosha me vetë: "Sa shpejt që fluturojnë vitet!" dhe pas gjithë kësaj, përsëri ajo pyetja brengë: "Po ti ç'je duke bërë, ndërkohe që vitet fluturojne? A po e jeton jetën? Se vitet ikin e shkojnë dhe të troket pleqeria, bashkë me të dhe pafuqia, po edhe lloj-lloj mënxyrash! Se bota e fantazisë një ditë prej ditësh do të vdiret, ëndërrimet do shuhen e fashiten, do bien në tokë si gjethet në vjeshtë!..." O Nastenjka! Sa

If any actress best represents the snappy 1930s dame, it’s Joan Blondell. During that era she played a lively assortment of chorus girls, waitresses, golddiggers, reporters and secretaries in a total of 53 movies, 44 of them for Warner Bros. “Yet, for all that overwork,” Mick LaSalle writes in Complicated Women, “Blondell hardly ever had a false moment. Self-possessed, unimpressed, completely natural, always sane, without attitude or pretense … the greatest of the screen’s great broads. No one was better at playing someone both fun-loving yet grounded, ready for a great time, yet substantial, too.” She was fun-loving, but sometimes there were limits. As a flip waitress in Other Men’s Women (1931), Joan puts the breaks on a fresh customer: BLONDELL: Anything else you guys want? CUSTOMER (checking her out as she bends over): Yeah, give me a big slice of you—and some french fried potatoes on the side. BLONDELL: Listen, baby, I’m A.P.O. CUSTOMER (turning to friend): What does she mean, A.P.O.? BLONDELL: Ain’t Putting Out. “I was the fizz on the soda,” she once said. “I just showed my big boobs and tiny waist and acted glib and flirty.” While that’s a fair assessment of most of her early roles, it wasn’t the whole story.

Se, ja, pyes në mënyrën më të shpenguar: "Ç'është më mirë për njeriun, lumturia e arrirë me lehtësi dhe lirë apo vuajtja e lartësuar? Hë! Thomëni! Cila prej tyre është më e mirë?

Jerzy Pilch w „Magazynie Świątecznym” o życiu politycznym: „Sytuacja jest dziś taka, że po jednej stronie stoi gigantyczna rzesza ludzi rozsądnych, którzy grzeszą nieaktywnością, a po drugiej garstka pobudzonych, która z pomocą mediów ogrywa grupkę inteligenckiej awangardy”.

Kanget e pakendueme Thellë në veten teme flejnë kangët e pakëndueme të cilat ende vuejtja as gëzimi s'i nxori, të cilat flejnë e presin një ditë ma të lumnueme me shpërthye, m'u këndue pa frigë e pa zori. Thelltë në veten teme kangët e miajesin... e unë jam vullkani që fle i fashitun, por kur t'i vijë dita të gjitha ka me i qitun në një mijë ngjyra të bukra që nuk vdesin. Por a do të vijë dita kangët me u zgjue? Apo ndoshta shekujt me ne prap po tallen? Jo! Jo! Se liria filloi me lulzue dhe e ndjej nga Dielli (alegorik) valën. O kangët që fleni reliktet e mia q'ende s'keni prekun as një zemër të huej, vetëm unë me ju po kënaqem si fëmia unë- djepi juej; ndoshta vorri juej.

Ç'ka të bëjë myslimanëria apo krishteria me shqiptarinë?

Na pierwszy ogień idą ręce i nogi. Stosunkowo cienkie i otoczone tlenem są niczym podpałka, łatwo się zapalają i szybko płoną. W temperaturze zaledwie kilkuset stopni skóra szybko czernieje, tłuszcz pod nią zaczyna skwierczeć, a po kilku zaledwie minutach skóra pęka i zaczynają palić się mięśnie. Wtedy też dzieje się coś niezwykłego i przedziwnego. Kończyny zaczynają się poruszać – dłonie zaciskają się w pięści, palce u nóg zginają w dół, ręce podnoszą się do ramion, a nogi rozsuwają lekko i uginają w kolanach. To wynik siły mięśni i właściwości biomechanicznych ludzkiego ciała: zginacze, czyli mięśnie, które zginają ręce i nogi, są silniejsze od prostowników, czyli mięśni prostujących kończyny. Gdy ogień wysusza mięśnie i ścięgna, te kurczą się niczym stek na grillu, a zginacze pokonują prostowniki. W rezultacie ułożenie ciała przypomina pozycję, jaką przyjmuje bokser na ringu, dlatego też nazywamy je „postawą bokserską”. Zjawisko takie jest bardzo typowe – równie typowe dla ofiar pożarów jak fioletowy i spuchnięty język w przypadku wisielców – i zachodzi zawsze, gdy tylko kończyny ofiary mogą się swobodnie wyginać. Ręce związane lub ułożone za plecami nie mogą się zgiąć, więc jeśli znajdziemy spalone ciało z wyprostowanymi rękami, może to oznaczać, że ofiara została w jakiś sposób skrępowana lub unieruchomiona. Inna bardzo dramatyczna zmiana dotyczy głowy. Czaszka jest ściśle zamkniętym naczyniem, wypełnionym w większości płynem i miękką tkanką mózgu. W krótkim czasie cała ta wilgoć osiąga punkt wrzenia i wytwarza wysokie ciśnienie we wnętrzu czaszki: im gorętszy ogień, tym wyższe ciśnienie. Jeśli w czaszce znajduje się jakaś droga ujścia dla tego ciśnienia – na przykład otwór po kuli – kości pozostają nienaruszone. Jeśli jednak brakuje takiej drogi, czaszka może dosłownie eksplodować i rozerwać się na drobne kawałki wielkości monety. Odnalezienie i rekonstrukcja czaszki zniszczonej podczas pożaru to jedno z najbardziej nużących zadań, przed jakimi staje antropolog sądowy.

The Divine Word, said Justin, “sometimes speaks as from the person [apo prosopou] of God, the Ruler and Father of all, sometimes as from the person [apo prosopou] of Christ, sometimes from the person [apo prosopou] of the peoples answering the Lord or His Father.

Sa herë që të kesh dyshime në vlerat e vetvetes, kujtohu për lulen e lotusit. Edhe pse ajo vjen në jetë prej baltës, nuk e lejon pisllëkun që e rrethon të ndikojë në rritjen apo bukurinë e saj.

Duket sikur njerëzit janë të lodhur nga shkrimet për diktaturën dhe shpesh rrudhin buzët kur flitet për to, por shihni gjermanët. Ata jo vetëm shpallën listat e spiunëve pas rënies së murit për të shëndoshur shoqërinë e tyre me një shuplakë të fortë (se nuk është kollaj të shpallen publikisht kush e si janë denoncuar njerëzit), por ende vazhdimisht bëjnë letërsi apo kinematografi me temën e Luftës së Dytë ku ata ishin protagonistë në vrasje e gjenocid.

Intelektualët janë të shtypur, nuk e vini re? Janë të varfër, sidomos kur dalin në pension, sepse për ta s’duhet të ketë pension, nëse e meritojnë emrin intelektualë. Në të gjashtëdhjetat, nëse gëzon shëndet, je më i mençur e më prodhimtar se kurrë, por nëse të lejojnë. Ndërkohë që të dridhet dora për një kafe. Është për të ardhur keq që s’ka oponencë në letërsi, p.sh. meqë po flasim për të, pavarësisht se njerëzit i janë kthyer librit vitet e fundit. Por ndërkohë po rritet një brez i ri intelektualësh të shkolluar këtu apo jashtë, me të cilët duhet të mendohesh kur të flasësh. Veçse dhe ata duhet t’i ruhen indoktrinimit. Nuk është kaq e lehtë t’i shpëtosh atij, sepse tani kamuflohet në forma të reja.

(NASA Apo11o  11 and NASS Apollo 16 photo, No. 16-758).

Poważne operacje często kończyły się śmiercią pacjenta. Nawet utalentowani chirurdzy potrafili biernie przypatrywać się umierającemu, pozwalając, by spełniła się wola boska. Sprytny chirurg, podejmując się ryzykownego zabiegu, żądał zapłaty z góry, a po operacji przenosił do sąsiedniej wioski, aby nie zasiedzieć się w gościnie.

The most important and most easily measured would be waist circumference. But other factors include small, dense LDL (or a high apoB or LDL particle number), high triglycerides, low HDL cholesterol, high blood pressure, and high fasting glucose. If your triglycerides are elevated and your HDL is low, that’s a very good sign you have metabolic syndrome and should address it by restricting the carbohydrates and particularly the sugars in the diet.

Apo B is a much better predictor of heart disease than LDL cholesterol, Walldius said, because LDL cholesterol “doesn’t tell you anything about the quality of the LDL.

ApoE ε2 is relatively rare, but if you inherit this allele, you’re more likely to develop Alzheimer’s disease later in life. ApoE ε3 is the most common allele, but it’s believed to neither increase nor decrease your risk. ApoE ε4, however, is the one typically mentioned in the media and feared the most. In

Apo deepa bhawa"Sanskrit ; Be a light upon yourself Buddha to Ananda during his last talks

APOCOPE  (APO'COPE)   n.s.[  figure in grammar,when the last letter or syllable of a word is taken away; as, ingeni for ingenii.

APOLOGUE  (A'POLOGUE)   n.s.[.]Fable; story contrived to teach some moral truth. An apologue of Æsop is beyond a syllogism, and proverbs more powerful than demonstration.Brown’sVulgar Errours. Some men are remarked for pleasantness in raillery; others for apologues and apposite diverting stories.Locke.   APOLOGY  (APO'LOGY)   n.s.[apologia, Lat.    Defence; excuse. Apology generally signifies rather excuse than vindication, and tends rather to extenuate the fault, than prove innocence. This is, however, sometimes unregarded by writers. In her face excuseCame prologue; and apology too prompt;Which with bland words at will she thus address’d.Milton’sParad. Lost,b. ix. l. 854.2. It has for before the object of excuse. It is not my intention to make an apology for my poem: some will think it needs no excuse, and others will receive none.Dryden’sPref. toAbs. and Achit. I shall neither trouble the reader, nor myself, with any apology for publishing of these sermons; for if they be, in any measure, truly serviceable to the end for which they are designed, I do not see what apology is necessary; and if they be not so, I am sure none can be sufficient.Tillotson.   APOMECOMETRY  (APOMECO'METRY)   n.s.[   from, l  distance, and lesqex, to measure.]The art of measuring things at a distance.  

APOPHASIS  (APO'PHASIS)   n.s.[Lat.    a denying.] A figure in rhetorick, by which the orator, speaking ironically, seems to wave what he would plainly insinuate; as, Neither will I mention those things, which if I should, you notwithstanding could neither confute or speak against them.Smith’sRhetorick.

APOPHYGE  (APO'PHYGE)   n.s.[  flight, or escape.]Is, in architecture, that part of a column, where it begins to spring out of its base; and was originally no more than the ring or ferrel, which anciently bound the extremities of wooden pillars, to keep them from splitting, and were afterward imitated in stone work. We sometimes call it the spring of the column.Chambers.

APORIA  (APO'RIA) n.s. [a figure in rhetorick, by which the speaker shews, that he doubts where to begin for the multitude of matter, or what to say in some strange and ambiguous thing; and doth, as it were, argue the case with himself. Thus Cicero says, Whether he took them from his fellows more impudently, gave them to a harlot more lasciviously, removed them from the Roman people more wickedly, or altered them more presumptuously, I cannot well declare. Smith’s Rhetorick.

APOSTLE  (APO'STLE)   n.s.[apostolus, Lat.    person sent with mandates by another.It is particularly applied to them whom our Saviour deputed to preach the gospel. But all his mind is bent to holiness;His champions are the prophets and apostles.Shak.Hen. IV. I am far from pretending infallibility; that would be to erect myself into an apostle: a presumption in any one that cannot confirm what he says by miracles.Locke. We know but a small part of the notion of an apostle, by knowing barely that he is sent forth.Watts’sLogick.

APOTOME  (APO'TOME)   n.s.[from    to cut off.]1.In mathematicks,the remainder or difference of two incommensurable quantities.2.In musick,

The Scouts’ ‘pseudo’ teams had already captured dozens of rebels, and even when operations had failed had managed to sow confusion and paranoia among the ‘terrs’, as they referred to the guerrillas. In turn the guerrillas called them Skuz’apo , a Shona expression often used of pickpockets that broadly meant ‘Please excuse me for having slipped a knife between your ribs.

Kështu ishte jeta jonë. Na duhej gjithmonë një varr. Një varr çfarëdo qoftë, për të nisur dhe për të ngritur rrëfime çfarëdo qofshin, duke futur brenda heronj e legjenda, fate të grisura dhe funde tragjike. Një varr, qoftë edhe i zbrazët, për t'i dhënë kuptim dhe për ta plotësuar me aftësinë tonë për t'u dhënë rëndësi gjërave, qofshin dhe të zbrazëta. Apo nuk ishim gjithandej të rrethuar me varre me emra të veçantë, ndonjëherë të pakuptueshëm për kohën që jetonim, apo për atë që kishin jetuar të tjerët, sado të kishte qenë e vërtetë. Mbase të gjitha këto ishin fiksione që dëshmonin dellin tonë për të krijuar rrëfime edhe atëherë kur nuk i kishim.

ADEL-1 (apo-DOLOR) FOR ALL TYPES OF HEADACHES INCLUDING MIGRAINE, NEURALGIA, PAIN IN THE BODY AND LEGS. INDICATIONS: For congestive neuralgic headache; pain in limbs; migraine; sensitivity to changes in weather. ADEL 1 (apo-DOLOR) drops are highly effective against migraines, as well as headaches caused by nervous tension, emotional conditions or internal regulation dysfunction, including stomach & intestinal dysbiosis. This remedy also helps relieve joint and muscle pain, particularly in the neck, lumbar region and in the body and legs.

I am an experienced teacher in Judicial adda. I am teaching here for the last 5 years. In my teaching period, I have trained many students to prepare for their exams like law officers of various states, civil judge junior edition PCS (J), APO, ADA, etc.

Ti nga jeta ke parë vetëm një aspekt dhe më të keqin, – tha doktor Shkreta. – Ti nuk ke ditur kurrë të jetosh. Gjithmonë ke menduar se detyra jote ishte, sikundër thuhet, të ishe njeri i kohës. Të ishe në qendër të realitetit. Po çfarë ishte për ty realiteti? Politika. Mirëpo politika është gjëja më pak e rëndësishme dhe më pa vlerë në jetë. Politika është shkuma e pistë në sipërfaqen e lumit, ndërkohë që në fakt jeta e lumit zhvillohet shumë më thellë. Studimi i pjellorisë femërore zgjat qysh prej mijëra vjetësh. Është një histori e qëndrueshme dhe e sigurt. Dhe s’pyet fare nëse është më pushtet kjo apo ajo qeveri. Unë kur vë një dorezë plastike dhe kontrolloj organet femërore, jam shumë më afër qendrës së jetës nga ç’je ti, ti që për pak humbe jetën, ngaqë shqetësoheshe për të mirën e njerëzimit.

Apo Rinpoche had four children and a wonderful wife, and he had a wonderful sense of humor. When I told him I was having repeated dreams about a baby he laughed so hard he almost fell off his seat, and then he said, "All nuns should have babies." I didn't know quite how he meant this, and I continued to struggle with my decision until one day I told him I was having a lot sexual thoughts and feelings and that I really felt I could not continue as a nun. I asked him when he thought I should give back my vows. He said: "It depends how much longer you can wait!" Then he laughed so hard that tears were streaming down his face.

Në historinë e publicistikës ka dy kahje përsa i përket polemikës. Në njërin kah asht polemika si aspekt i debatit publik mbi idetë, ndërsa në kahun tjetër asht polemika si aspekt i propagandës... Polemika si aspekt i propagandës ka karakter demagogjik. Ky lloj i polemikës është kultivuar në shoqëritë totalitare, komuniste, fashiste apo fundamentaliste. Ky lloj i polemikës ka si veti jo analizën e ideve të personit apo të personave me të cilët polemizohet sepse kjo nuk shkon me karakterin demagogjik të saj, por etiketimin në sens përkeqësues të tyne, denigrimin e tyne në çdo aspekt të personalitetit të tyne. Prej këtej fjalori random tejet vulgar i përdorun në polemikat e këtij lloji. Analiza e ideve të kundërshtarit ze pak vend në këto lloj polemikash...

I realize now that my task is not over, so I will be returning to Samsara. I know that we shall meet again. Perhaps when we do you will be able to tell me what is more important: satisfying one thousands desires or conquering just one.

type 2 diabetes doubles or triples your risk of developing Alzheimer’s disease, about the same as having one copy of the APOE e4 gene. On a purely mechanistic level, chronically elevated blood glucose, as seen in type 2 diabetes and prediabetes/insulin resistance, can directly damage the vasculature of the brain. But insulin resistance alone is enough to elevate one’s risk.

Since then, evidence has piled up pointing to apoB as far more predictive of cardiovascular disease than simply LDL-C, the standard “bad cholesterol” measure. According to an analysis published in JAMA Cardiology in 2021, each standard-deviation increase in apoB raises the risk of myocardial infarction by 38 percent in patients without a history of cardiac events or a diagnosis of cardiovascular disease (i.e., primary prevention). That’s a powerful correlation.

Thus, the only real treatment for elevated Lp(a) right now is aggressive management of apoB overall.

LDL receptors can be upregulated by a class of drugs that we mentioned earlier, called PCSK9 inhibitors, which attack a protein called PCSK9 that degrades LDL receptors. This increases the receptors’ half-life, thus improving the liver’s ability to clear apoB. As a monotherapy they have about the same apoB- or LDL-C-lowering potency as high-dose statins, but their most common use is in addition to statins; the combination of statins plus PCSK9 inhibitors is the most powerful pharmacological tool that we have against apoB.

Medicine 3.0 takes a much longer view—and more importantly seeks to identify and eliminate the primary causative agent in the disease process: apoB.

While there are seven statins on the market, I tend to start with rosuvastatin (Crestor) and only pivot from that if there is some negative effect from the drug (e.g., a symptom or biomarker). My goal is aggressive: as rationalized by Peter Libby, I want to knock someone’s apoB concentration down to 20 or 30 mg/dL, about where it would be for a child.

it’s not the cholesterol per se that causes problems but the nature of the particle in which it’s transported. Each lipoprotein particle is enwrapped by one or more large molecules, called apolipoproteins, that provide structure, stability, and, most importantly solubility to the particle. HDL particles are wrapped in a type of molecule called apolipoprotein A (or apoA), while LDL is encased in apolipoprotein B (or apoB). This distinction may seem trivial, but it goes to the very root cause of atherosclerotic disease: every single lipoprotein that contributes to atherosclerosis—not only LDL but several others[*1]—carries this apoB protein signature.

CETP and APOC3). And it’s not just centenarians: I have patients walking around whose lipoprotein panels read like a death sentence, with sky-high LDL-C and apoB, but by every single measure that we have—calcium score, CT angiogram,

When I look at a patient’s blood panel for the first time, my eyes immediately dart to two numbers: apoB and Lp(a). I look at the other numbers, too, but these two tell me the most when it comes to predicting their risk of ASCVD. ApoB not only tells me the concentration of LDL particles (which, you’ll recall, is more predictive of disease than the concentration of cholesterol found within LDL particles, LDL-C), but it also captures the concentration of VLDL particles, which as members of the apoB family can also contribute to atherosclerosis. Furthermore, even someone whose apoB is low can still have a dangerously elevated Lp(a).[*6]

The various treatment guidelines specify target ranges for LDL-C, typically 100 mg/dL for patients at normal risk, or 70 mg/dL for high-risk individuals. In my view, this is still far too high. Simply put, I think you can’t lower apoB and LDL-C too much, provided there are no side effects from treatment. You want it as low as possible.

LDL receptors can be upregulated by a class of drugs that we mentioned earlier, called PCSK9 inhibitors, which attack a protein called PCSK9 that degrades LDL receptors. This increases the receptors’ half-life, thus improving the liver’s ability to clear apoB. As a monotherapy they have about the same apoB- or LDL-C-lowering potency as high-dose statins, but their most common use is in addition to statins; the combination of statins plus PCSK9 inhibitors is the most powerful pharmacological tool that we have against apoB. Alas, statins do not reduce Lp(a), but PCSK9 inhibitors do in most patients, typically to the tune of about 30 percent.

the people who carry a gene variant (allele) called ApoE4 (ApoE is short for apolipoprotein E; an apolipoprotein is a protein that carries lipids—i.e., fats). ApoE4 is the strongest known genetic risk factor* for Alzheimer’s disease. Carrying one ApoE4 (that is, inherited from one parent) increases your lifetime risk of Alzheimer’s to 30 percent, while carrying two copies (inheriting copies from both parents) increases it to well over 50 percent (from 50 to 90 percent, depending on which study you read). That compares to a risk of only about 9 percent in people who carry zero copies of this allele.

dramatic reductions in the prevalence of dementia could be achieved if more people underwent genetic testing to determine their ApoE status and initiated a preventive program long before any symptoms appeared.

ApoE4 causes a person’s risk of developing the disease to soar.

GOAL: Knowing your ApoE status. OPTIONAL TARGET: Knowing your status on all SNPs related to neurodegeneration, such as APP, PS1, PS2, CD33, TREM2, CR1, and NLRP1.

You may have heard of this gene, which is called APOE, because of its known effect on Alzheimer’s disease risk. It codes for a protein called APOE (apolipoprotein E) that is involved in cholesterol transport and processing, and it has three variants: e2, e3, and e4. Of these, e3 is the most common by far, but having one or two copies of the e4 variant seems to multiply one’s risk of developing Alzheimer’s disease by a factor of between two and twelve.

garden-variety LDL particle is fused with another, rarer type of protein called apolipoprotein(a), or apo(a) for short (not to be confused with apolipoprotein A or apoA, the protein that marks HDL particles). The apo(a) wraps loosely around the LDL particle, with multiple looping amino acid segments called “kringles,” so named because their structure resembles the ring-shaped Danish pastry by that name. The kringles are what make Lp(a) so dangerous: as the LDL particle passes through the bloodstream, they scoop up bits of oxidized lipid molecules and carry them along. As my lipid guru Tom Dayspring points out, this isn’t entirely bad. There is some evidence that Lp(a) may act as a sort

Carriers of the ApoE4 gene allele, which is the most common genetic risk factor for Alzheimer’s disease, exhibit a reduction in cerebral glucose utilization as early as their third decade in similar regions of the brain as Alzheimer’s patients.18 These young ε4+ subjects show no symptoms of cognitive decline despite PET-FDG measurements demonstrating a 5 to 10 percent reduction in the brain regions associated with memory processing and learning. Brain glucose hypometabolism precedes cognitive decline decades before the first symptoms appear. While we lack definitive proof that this energy deficit causes Alzheimer’s, this chronic, progressive, brain fuel starvation contributes significantly to the onset of Alzheimer’s and offers an opportunity for intervention.

Miriam apo Magdalla, when I spoke of writing down her account of the Master’s life and sayings, answered mockingly, “If Jesus had wanted a book written he would have written it himself. It was to free us from a book that He took on flesh! What need have we of a book when God speaks through us directly? Did Jesus not say, ‘The letter brings death; the spirit, life’? He who lives by a book is unfaithful to the Holy Spirit within himself, as if God, having spoken once, could never speak again. I say, on the day that men open the book of ink and papyrus, they will close the book of the Spirit, and men will no longer do good, but only devote their lives to catching each other in errors, pointing to the papyrus and saying, ‘See! I am right and you are wrong!’ Is this faith, to say that God’s words may be lost? I say, if all record of God’s words be lost, He need but say them again, and those who have ears to hear will hear. And I say further that those who love a book more than God will become murderers and torturers and liars and tyrants and be able to justify every sort of monstrous cruelty by quoting their book. God is within me, or there is no God! And if He is within me, He will tell me Himself, directly, all that I should know.

—Concédeme esta canción. —Al principio niego con la cabeza, incrédula—. Vamos, no le des tantas vueltas, baila conmigo. Su acento está más presente que nunca. Eso me hace sonreír, porque me encanta oírlo. Me parece que le hace aún más Roi. —Está bien, pero si te piso, tú te lo has buscado —advierto. —Dejo que me pises en todos los bailes. —¿En todos? —En todos —responde cogiendo mi mano con la suya y apo-yando la otra en la parte baja de mi espalda.

HEALTH TIP from Dr. Davis, author of Wheat Belly: “There are different genotypes that process cholesterol differently. The ApoE genotype[s] have about 99% lower liver functions and therefore are very sensitive to carbohydrates. LDL particles persist in the bloodstream for several weeks. This sounds terrible, but in a state of deprivation (fasting) this served you well, it provided energy for them. They were the survivors in our Paleo days, who could last longer when no food was available. There is also a genotype called ApoE [that] are incredibly adaptable to fasting and in our world of constant food availability, suffer great health consequences. Fasting is highly recommended for these genotypes.

I glanced once more at the sheet of paper in front of me and then looked up and said, “Unfortunately, you have two copies of the ApoE4 gene.

The word “apologetics” comes from the Greek word apologia. It referred to what defendants would do in a courtroom in response to any accusations made against them. They would try to provide a defense (an apologia) against the charges. The accused would try to literally “speak away” (apo—away, logia—speech) the accusation(s).

Një ditë më parë pata me të një bisedë të shkurtër, por tepër domethënëse. U kthye në të ngrysur, u ul në krevat, më pa me tallje, me majën e pandofles rrihte qilimin. Kur e pashë në këtë gjendje, m'u kujtua që muajin e fundit, apo më saktë, këto dy javët e fundit, se si më ishte dukur, si e tjetërsuar: qe bërë e papërmbajtur, agresive, nuk e them dot që dukej e prapë, por e hallakatur dhe e çoroditur te zoti ishte! Dukej sheshit që kërkonte të kapej, të grindej, por ja që e pengonte droja. Në filloftë të bëjë potere një e këtillë, kur e sheh që po e kapërcen masën, që është duke e sforcuar për ibret veten, mezi që ia ysht vetvetes atë farë sjelljeje, kur duket hapur që me vështirësi të madhe shkon kundër dëlirësisë dhe sedrës vetjake, domethënë, se është në kundërshtim me natyrën e tyre. Mezi e beson atë që të shohin sytë. Se një e mësuar me vesin, një tip e shthurur e lapërdhare ç'nuk bën që ta zbusë sado pak konfliktin, ta shuaj sherrin; poshtërsinë e bën poshtërsi, ama, fasadën ç'nuk bën që ta ruaj, veten e heq për të kulturuar e të sjellshme, madje, shkon deri aty sa orvatet të të imponohet me këtë "epërsi".

The most important and most easily measured would be waist circumference. But other factors include small, dense LDL (or a high apoB or LDL particle number), high triglycerides, low HDL cholesterol, high blood pressure, and high fasting glucose. If your triglycerides are elevated and your HDL is low, that’s a very good sign you have metabolic syndrome and should address it by restricting the carbohydrates and particularly the sugars in the diet. 12.

At this time I wired Bill Otis, in Moline, Illinois, asking him to ship me some of his sniping rifles at once, addressing them to me at the nearest express office to Indiantown Gap. I also managed to get the folks on the phone and had a last word with my mother and father — went through the old routine (new at that time) — telling them that it would be a long time before I could write, but not to worry, everything would be okay. I also told them to ship my rifle as soon as it was returned from the factory, and to hurriedly send me a Lyman Alaskan scope with a G. & H. mount for a Springfield to my new A.P.O. number. We sailed before Bill could get his guns to me. I remember well the annoyance I felt at going up the gangplank without a good scope sighted sniper rifle, and I also remember the mental kicking I gave the seat of my pants for being so careless with my model 70. Actually, the only shooting items I had in my baggage were a few rounds of .30-06 hunting ammunition which I packed at the last minute. I had left my shotgun behind also — and I was destined to later regret that action very much, for several fine opportunities to shoot birds were missed on that account. Each member of the 132nd regiment looked at the green water with a great question mark in his mind. Few in the regiment knew where we were going, and there

ApoB (Apolipoprotein B) Normal - 40-125 mg/dL Less than 100 mg/dL is considered desirable for low or intermediate risk individuals Less than 80 mg/dL is considered desirable for high risk individuals, such as those with cardiovascular disease or diabetes TRIGLYCERIDES Good - 149 mg/dL or lower Borderline - 150 to 199 mg/dL High - 200 mg/dL and above FASTING BLOOD GLUCOSE (after not eating for at least 8 hours) Normal - 70 to 100 mg/dL Pre-Diabetes Fasting Blood Glucose -101 to 126 mg/dL Pre-Diabetes 2 Hours Blood Glucose - 140 to 200 mg/dL Diabetes Fasting Blood Glucose - 126 mg/dL or higher Diabetes 2 hours Blood Glucose - over 200 mg/dL HA1C (tests average blood sugar level for past two to three months) Normal - Below 5.7 percent Prediabetes - 5.7 to 6.4 percent (high risk of developing diabetes) Diabetes - 6.5 percent BMI (Body Mass Index which is the percentage of body weight that comes from fat Underweight - Below 18.5 Normal - 18.5 to 24.9 Overweight - 25 to 29.9 Obese - 30 or higher HOMOCYSTEINE Optimal - 10 to 12 µmol/L) 13.4 <10.4µmol/L Normal - 4 to 15 µmol/L) Moderate - 15 to 30 µmol/L) Intermediate - 30 to 100 µmol/L) Severe - Greater than 100 µmol/L) CRP (C-Reactive Protein)

APOLIPOPROTEIN A1 (Apo A1) Apo A1 is the major protein of HDL (good) cholesterol. Low levels of Apo A1 is associated with increased risk of early cardiovascular disease, and may be seen more often in patients with a high-fat diet, inactivity, and central obesity.

APOLIPOPROTEIN B (ApoB) A major protein found in cholesterol particles. New research suggests ApoB may be a better overall marker of risk than LDL (bad cholesterol) alone. Goal values Less than 100 mg/dL for those with low/intermediate risk Less than 80 mg/dL for high-risk individuals, such as those with cardiovascular disease or diabetes

Lp(a). People with high concentrations of Lp(a), an LDL variant, are at increased risk of heart problem and should focus on heart-healthy practices (exercise, low carbs). APO-E4. Apolipoproteins are a family of proteins that coat LDL, HDL, and chylomicron particles in order to make them water soluble. The APO-E4 subtype is a strong risk factor for Alzheimer’s and heart disease. Again, the best way to fight it, indeed, the only way, is through heart-healthy practices. Celiac Disease. This is caused by a reaction to gluten, which is found primarily in wheat. It can be quite serious if undiagnosed. Some cannot digest wheat. The solution is simple, though: no wheat or other glutens. LDL particle size. A predominance of small LDL particles causes heart disease. The size is determined by diet and exercise, but also genetically. Again heart-healthy practices can counteract this. Homeostatic weight. If you are on a low-carb diet and exercise, your body will regulate to the weight that your hypothalamus thinks is your healthiest. Further weight loss is difficult. The specific level is largely genetic. MTHFR. A deficiency of this could result in high homocysteine. Homocysteine is a toxic breakdown product of the essential amino acid methionine. Stress

Lp(a). Already mentioned, Lp(a) is a lipoprotein (cholesterol) variant that increases heart risk. About 10% of the population is at risk. See the “Is Your Lp(a) High?” section in chapter 9 for details. APO-E4. Apolipoproteins are a family of proteins that coat LDL, HDL, and chylomicron particles in order to make them water soluble. The APO-E4 subtype is a strong risk factor for Alzheimer’s. See “Do You Have the APO-E4 Variant?” in chapter 9 for details. Again, the best way to fight it, indeed, the only way, is through heart-healthy practices, and knowledge of its presence provides strong motivation. Normally this test is ordered after it is too late. Caught early, the risk can be substantially reduced. TTG and Gliadin Antibodies - Gluten Intolerance. Gluten intolerance is a severe reaction to gluten, found primarily in wheat. In the extreme, it is called celiac disease. Some cannot digest wheat at all. The solution is simple though: cut out wheat and other glutens. See “Are You Gluten Intolerant?” in chapter 9 for details.

One example of the Prevention Paradox occurs in the first weeks when people with high LDL or “bad” cholesterol start taking fish oil supplements. Researchers found that using fish oil (which is high in omega-3 fatty acids from mackerel, herring, tuna, halibut, salmon, cod liver, and even whale blubber) is associated with a wide range of changes in LDL levels across the population, from down by 50 percent to up by a whopping increase of 87 percent.6 Researchers have dug deeper to demonstrate that people who supplemented their diets with the so-called healthy fats found in fish oil actually had a greater negative change in their cholesterol levels if they were carriers of a gene variant called APOE4. Meaning that supplementing with fish oil may be good for some and very bad for other people’s cholesterol levels depending on which genes they’ve inherited.

Une mendoj qe e tashmja eshte si nje dhurate krishtlindjesh te cilen e kemi ne preher, por ne vend qe te jemi mirenjohes e ta gezojme, rrijme ulur duke rikujtuar dhuratat e viteve te kaluara apo enderrojme per dhuratat qe duam te marrim vitet e ardhshme...

In the early days of genetics, a gene could be 'dominant' or 'recessive', and that was about all there was to it; but gradually more and more terms had to be added to the vocabulary: repressors, apo-repressors, co-repressors, inducers, modifier genes, switch genes, operator genes which activate other genes, and even genes which regulate the rate of mutations in genes. Thus the action of the gene-complex was originally conceived as the unfolding of a simple linear sequence like that on a tape-recorder or the Behaviourist's conditioned-reflex chain; whereas it is now gradually becoming apparent that the genetic controls operate as a self-regulating micro-hierarchy, equipped with feedback devices which guide their flexible strategies. This not only protects the growing embryo against the hazards of ontogeny; it would also protect it against the evolutionary hazards of phylogeny, or random mutations in its own hereditary materials-the blind antics of the monkey at the typewriter.

Eruh ve Şemdinli eylemleri Türkiye'de birçok kesim ve çevrede adeta şok etkisi yarattı. Devlet böyle bir şey beklemiyordu. Bu hadiseleri yapanlar, sanki gökten zembille inivermişlerdi. Çünkü; o güne kadar emniyet ve asayişten sorumlu olan kuruluşlar, PKK hazırlığının, dönen dolapların, hazırlanan tezgahların bu gün de olduğu gibi farkında değillerdi. Bu eylemler; psikolojik etkileri büyüt olan, basit, risksiz fakat sansasyonel etkileri fazla olan eylemlerdir. Yöre halkı hariç genelde Türk kamuoyu terör ve terörist faaliyetleri yakınen bilmesine rağmen bu tür eylemlere yabancıydı. Öyle ya, iki ilçeye saldırılıyor, bir tanesi işgal ediliyor, sonra işgalciler ortadan kayboluyordu. Gazete manşetleri verdikleri haberlerle halkın şaşkınlığını iyice artırıyordu. "Eruh ve Şemdinli'yi basan teröristler aynı gece Irak'a kaçtılar!" Bir başka manşet; "Baskını gerçekleştiren teröristler falan dağda çembere alındı, bütün ikmal ve iaşe yolları kesildi, yakalanmaları an meselesi vs." Görülüyor ki; olayları halka aktaran gazeteler de olaylardan habersizdiler. Yöre halkı basının abartmaları, güvenlik kuvvetlerinin telaşı, teröristlerin yakalanamayışından dolayı büyük bir korku ve paniğe kapılmıştı. Fakat meseleyi İngiliz BBC radyosu biliyordu. Apo'nun sesi radyosu gibi "PKK gerillaları, gerilla mücadelesi, Kürdistan... vs." gibi bir üslup kullanıyordu.

These measures include ApoB, total particle number, and insulin resistance,

Si Kirurgë ia kemi dalë mbanë, kur pacientët tanë shërohen plotësisht dhe na harrojnë. Të gjithë pacientët janë shumë mirënjohës në fillim, pas një operacioni të suksesshëm, por nëse mirënjohja përsëritet, kjo zakonisht do të thotë se ata nuk janë kuruar nga sëmundja themelore dhe druajnë se do të na e kenë nevojën në të ardhmen. Ata ndihen se duhet të na marrin me të mira, sikur të ishim zotër të zemëruar apo, në më të mirën, lajmëtarë të një fati të paparashikueshëm. Na sjellin dhurata dhe na dërgojnë kartolina, na thërrasin heronj dhe nganjëherë zotër. Megjithatë, ne kemi qenë më të suksesshëm, kur pacientët tanë kthehen në shtëpi, ndjekin jetën e tyre dhe kurrë nuk kanë nevojë të na takojnë përsëri. Ata janë mirënjohës, pa dyshim, por të lumtur që na hodhën ne dhe tmerrin e sëmundjes së tyre pas krahëve. Ndoshta ata kurrë nuk e perceptuan sa i rrezikshëm ishte operacioni dhe sa me fat ishin që u bënë mirë. Kurse kirurgu, për një çast preku Qiellin, duke i ardhur kaq afër Ferrit. Dr. Henry Marsh - Neurokirurg

Gratë t’u nënshtrohen burrave të vet, porsi Zotit; përsè burri asht kryet e grues, ashtu sikursè Krishti asht kryet e Kishës, asht shëlbuesi i trupit të sajë. E sikursè Kisha i nënshtrohet Krishtit, kështu edhe gratë t’u nënshtrohen në gjithçka burrave të vet. E ju, burra, dueni gratë tueja, ashtu si Krishti ka dashtë Kishën e për tê edhe ka dhanë jetën, për ta bâ shenjte, tue e pastrue me anën e gurrës së ujit të shoqnueme me fjalë, me njet që ta bânte Kishën e vet t’i dalë para tanë lumní, pa asnjë dangë apo hije rrudhe a çfarëdo të mete tjetër të ngjashme me këto, por shenjte e të panjollë. Kështu edhe burrat e kanë me detyrë t’i duen gratë e veta sikursè duen trupin e vet, përsè kush don gruen e vet, don vetvetin. Më të vërtetën, kurrkush deri më sot s’e ka mëni trupin e vet; përkundra, e ushqen e e kujdeson, ashtu si bân Krishti me Kishë, përsè, jemi gjymtyrë të trupit të tij. Për ketë arsye burri ka me lanë babën e vet e nanën e vet e ka me u bashkue me gruen e vet e të dy se bashkut kanë me u bâ një trup i vetëm. Ky mister asht përnjëmend i madh; e thom këtë në kuptimin e Krishtit e të Kishës së tij. Prandej edhe secili prej jush ta duejë gruen e vet si vetvetin, e grueja të jetë plot nderim ndaj burrit

Association guidelines still favor LDL-C testing instead of apoB. I have all my patients tested for apoB regularly, and you should ask for the same test the next time you see your doctor. (Don’t be waved off by nonsensical arguments about